จากการหายหัวไปนานของผู้แต่ง...ได้มาต่อแล้วนะ..^^

"อ่อ...ครับ...ผมเดินไปทางนั้นพอดี"....ผมพูดแล้วหันมายิ้มไห้เธอ....เธอยิ้มตอบแบบเขินๆ...ผมพยุงเธอเดินมาจนถึงทางแยก...

"เอ่อ...ส่งตรงนี้ก็พอคร่ะ...อีกนิดเดียวก็จะถึงที่ๆเพื่อนนั่งกันอยู่แล้วล่ะคร่ะ...เดี๋ยวเดินไปเองก็ได้"

"อ่าครับ"...ผมปล่อยแขนเธอ...แล้วหันหลังเตรียมจะเดินกลับไปหาแฟนตัวเองที่นั่งรออยู่

"เดี๋ยวก่อนคร่ะ....คุณ"...เสียงหวานๆของเจ้าหล่อนดังมาจากด้านหลัง

"ครับ"...ผมหันกับไปมองหน้าเจ้าของเสียง

"เอ่อ...คุณชื่ออะไรหรอคร๊ะ"...ที่แก็ถามชื่อนึกว่าจะขอเบอร์ซะอีก...(ตัวองมีแฟนแล้วมั่ยชั่ยงัย)

"มิกกี้ครับ...แล้วคุณล่ะ"...ผมตอบพร้อมเติมคำถามไปติดๆ...ก็อยากรู้เหมือนกันนี่นาเจอคนสวยคนหนึ่งมั่ยรู้ชื่อก็เสียดายแย่

"ส้มโอคร่ะ"....เจ้าหล่อนตอบพร้อมส่งสายตาอันหวานฉ่ำมาไห้....ว่าแต่ชื่อเจ้าหล่อกับหุ่นนี่เหมาะสมกันดีแห๊ะ...^^

"ครับ"...ผมตอบแล้วหัยนหลังเดินต่อ...เพระคิดว่าเทอคงไม่ถามอะไรผมแล้วว

."เดี๋ยวคร่ะ"....เธอวิ่งมาหาผมที่หยุดเดินเพราะเสียงเรียกของเทอ

"ขอเบอร์คุณหน่อยได้ไหมคร๊ะ"...

"เอ่อ"....ผมได้แต่อ้ำอึ้ง...ก็ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งเคยโดนขอเบอร์นี่ครับ...เคยแต่ขอเบอร์คนอื่น....

"ไม่ได้หรอคร๊ะ...ไม่เป็นไรคร่ะ...งั้นไปก่อนนะคร๊ะ"....เจ้าหล่อนทำหน้าเส้าๆก่อนจะหันหลังเดินกับไป

"ดะ..ได้ครับ"

"เฮ้อ"...ผมเดินถอนหายใจมาตลอดทาง...ก็ทำไงได้ล่ะครับเพิ่งจะไห้เบอร์สาวไปเมื่อกี๊เองนี่นา...ผมมีแฟนแล้วนะ....แต่ผมมันเจ้าชู้นี่ครับบ...แล้วถ้าเชอร์รี่รู้จะทำไงดี...เธอคงไม่รู้หรอกมั้ง...ผมคิดไปเรื่อยๆจนเดินมาถึงที่ๆเชอร์รี่นั่งอยู่

"ไปเข้าห้องน้ำนานจังคร๊ะ..."เชอร์รี่ถามขึ้นเมื่อผมนั่งลงข้างๆ

"คนเข้าห้องน้ำยเอะน่ะครับ"...ผมพูดจบแล้วล้มตัวลงนอนข้างๆเชอร์รี่

"คร่ะ"...เชอร์รี่ล้มลงมานอนข้างผม...คืนนี้ดาวเต็มดวงงง...สวยกว่าทุกๆคืนที่ผมเคยได้มองคนเดียว