"สวัสดีคร่ะ....ไม่ทราบว่าจะรับเสื้อผ้าแนวไหนดีคร๊ะ"....คนขายสุดท้ายออกมาต้อนรับเมื่อผมกับเชอร์รี่เดินเข้าไป

"แหมมพี่ติ๊กครับไม่ต้องพูดซะเพราะขนาดนั้นก็ได้เราคนกันเอง"...ผมพูดกับพนักงานที่ออกมาต้อนรับ

"อ้าว..ก็ใครจะไปรู้ล่ะว่าเป็นเรา...ก็เห็นเดินมากับสาวสวย...ทุกทีจะเห็นเดินแต่กับสาวหล่อนี่จร๊ะ"

"อ่อ...นี่แฟนผมครับ...ชื่อเชอร์รี่"....ผมแนะนำแฟนผมไห้พี่ตั๊กรู้จัก

"สวัสดีจร่ะเชอร์รี่...พี่ชื่อติ๊กจร่ะ...มิกกี้เราไปหาแฟนหน้ารักขนาดนี้จากที่ไหนห๊ะ"...ก็ที่โรงเรียนอ่าครับ...ผมยิ้มไห้พี่ตั๊กก่อนจะเข้าเรื่อง

"ว่าแต่พี่ติ๊กครับช่วยหาเสื้อผ้าที่...เข้ากับแฟนผมไห้หน่อยสิ...ขอแบบออกแนวเซ็กซี่นะครับ"....ผมพูดกับพี่ติ๊กตอนนี้เชอร์รี่กำลังสนใจเสื้อผ้าในร้าน...ที่จัดเป็นโซนตามแนวเสื้อผ้า

"ได้จร่ะ...งั้นนั่งรอตรงนี้นะจร๊ะ...เดี๋ยวพี่จัดไห้...เชอร์รี่จร๊ะไปกับพี่เร็ว"...พี่ตั๊กลากเชอร์รี่เข้าไปไนห้องลองชุด

"อ่ะเดี๋ยวสิคร๊ะ...ชุดนี้มันโป๊ไป...ไม่เอานะ"...เสียงเชอร์รี่ดังออกมาจากห้องลองชุด...พี่จิ๊กเอาชุดแบบไหนไห้ไส่นะ

"หน้ารักออกจร่ะ...ถ้าใครเห็นต้องตะลึงแน่เลย"...เสียงพี่ตั๊กดังขึ้นมาตามๆกัน

"พี่ตั๊กครับ...เร็วๆหน่อยนะครับเดี๋ยวผมจะไปทำธุระที่อื่นต่อ"...

"จร้าๆว่าแต่จะไห้แต่งชุดนี้ไปเลยหรือว่าค่อยไห้ไส่ไนวันสำคัญจร๊ะ"

"ไห้ถอดเลยครับผมรอเห็นวันงานดีกว่าว่าแต่...ขอไห้สวยจริงๆนะครับท่าวันงานไม่สวย...ร้านพี่โดนปิดแน่"

"จร้าๆ...ไม่ต้องขู่พี่หรอก...รับประกันจร่ะว่าโดเด่นแน่นอน"...ผมนั่งรออีกซักพักเชอร์รี่ก็เดินออกมาพร้อมพี่ติ๊ก...

"เท่าไหร่ครับ"...ผมถามราคา

"ทั้งหมดก็3000..จร่ะ...จะเลือกรองเท้าด้วยมั๊ยจะได้ครบชุดไปเลย...."

"ก็ได้ครับ"..ผมตอบน่านิ่งโดยที่ไม่สนราคา

"รวมรองเท้าด้วย..ทั้งหมดก็...4200จร่ะ."....ผมยื่นบัตรไห้พี่ติ๊ก...แล้วจึงหยิบถุงเสื้อผ้า

"แล้วมาไหม่นะคร๊ะ...น้องรัก"...พี่ติ๊กซีกยิ้มไห้...ผมจูงมอเชอร์รี่เดินออกจากร้าน

"เอ่อ..พี่กี้คร๊ะเราจะไปไหนกันต่อหรอ"...เชอร์รี่ถาม

"กลับครับ"...ผมหันไปตอบแล้วเดินต่อ

"อ้าวไหนบอกมีธุระ"...เชอร์รี่ถามอย่างสงสัย

"ก็ธุระของเราสองคนไงครับ"...ผมหันไปยิ้มเชอร์รี่ทำหน้าแดง....ผมขับรถกลับมาบ้านเชอร์รี่

"เชอร์รี่ครับเดี๋ยวพี่โทรหาแม่แป๊บนึงนะครับเชอร์รี่เข้าบ้านไปก่อนนะ"

"คร่ะ"..เชอร์รี่ตอบก่อนนจะเดินเข้าบ้านไป...ผมกดโทรสับไปหาแม่

"ฮัลโหลแม่หรอครับ"....ผมพูดขึ้นเมื่อปลายสายรับโทรสับ

"ไม่ไช่แม่แกแล้วจะเป็นใครล่ะ"

"โหแม่อ่าพูดซะดุเลยนะ"...ผมพูดอ้อนนผสมน้อยใจนิดๆ

"แล้วแกหายไปไหนห๊ะ..."

"ผมอยู่บ้านรุ่นน้องครับ...พอดีพรุ่งนี้จะเป็นงานโรงเรียนก็เลยมาช่วยเตรียมชุดนะครับ...ขอโทดนะครับที่ไม่ได้ดทรไปบอกตั้งแต่เมื่อวาน".

"อืมๆ..ก็หัดกับมานอนบ้านมั่งล่ะแม่ลูกสาวตัวดี"...

"คร๊าฟฟฟผมงั้นแค่นี้ก่อนนะครับแม่...คิดถึงแม่ที่สุดเลยครับ...จุ๊ฟน๊า...จุ๊ฟ...บายครับแม่"...ผมกดวางสายแล้วจึงเดินเข้าไปไนบ้าน