"ไอ้ปองจะลากกรุส์ไปถึงไหนว๊ะเดินเองได้"...ผมพูดขึ้นก็มันเล่นลากผมขึ้นรถพอถึงตลาดก็ลากผมลงรถ...คนนะไม่ไช่รถเข็นน

"กรุส์ไม่ได้ลากก็เมิงทำอะไรชักช้าอ่ะ"...มันหันมามองหน้าผม

"เออกรุส์รู้...แต่เเม่งคนมันเยอะนี่หว่า...กรุส์เดินไม่ถนัดเว๊ยยย"

"คนเยอะหรือเมิงตัวเล็กเตี้ย...เลยโดนคนอื่นเค้าเบียด"....แมงใจอีกแล้วไอ้นี่...เดี๋ยวไม่ได้ตายดี

"โหยยเมิงอ่ะ...กรุส์ไม่เดินแล้ววกลับรถแล่ว"....ผมเดินทำท่าจะกลับถรแต่โดนไอ้ปองดึงเอาไว้ก่อน

"อย่างอลน่า...มานี่"...มันอุ้มผมขึ้น...แต่คนเยอะนะเว๊ยยอายเค้า...T-T...ผมเป็นทอมนะมั่ยชั่ยหมาอุ้มขึ้นงี้คนอื่นก็มองเด๊

"เฮ้ยยยแม่งง...ปล่อยกรุส์ลง...คนอื่นเค้ามองอายเค้า"

"ยังงี้แหละดีแล้ว...เมิงยิ่งตัวเล็กๆอยู่...เดี๋ยวหลงง..."....16แล้วโว๊ยยยม่ายเดกแล้ววมั่ยหลงโว๊ยยย..ฮือๆ

"ไม่หลงหรอกปล่อยยกรุส์ลง...นะๆ"...ผมอ้อนมันก็อยู่อย่างนี้เด่นก็เด่น...อายก็อาย

"ไม่งั้นกลับบด้วยกัน..เฮ้ยยไอ้กี้รับ..."...ไอ้ปองโดยนปากาไห้ไอ้กี้ก่อนจะเดินกลับไปที่รถผม

"เฮ้ยยยยกรุส์กลับก่อนะพวกเมิงก็ขับรถกลับบบกันเองนะเว๊ยย"...มันตะโกนบอกพวกไอ้กี้ก่อนจะอุ้มผมมาที่รถ..

"เอ้าปล่อยแล้ว"...มันโดยนผมลงที่หลังรถ

"โอ๊ยยยเจ็บนะเว๊ยย"...ผมทำท่าจะลุกไปหาเรื่องมัน...แต่มันเดินไปสตาสรถแล้วรีบขี่ออก

"เฮ้ยยยยเสียวเว๊ยยย...ไห้กรุส์ไปนั่งน่าก่อนได้มั๊ยลมมันเย็นนนขับบช้าๆๆๆเด๊"...ผมตระโดกดจากหลังรถ...แต่มันคงไม่ได้ยินก็มันปิดกระจกแล้วเปิดเพลงซะดังงง...มะนจอดรถเมื่อถึงบ้านผมแล้ววว...แต่ตอนนี้ผมกำลังกลายเป็นน้ำแข็ง

"เฮ้ยยทิ้งไว้แป๊บเดียว...แข็งเลยหรอว๊ะ"...ไอ้ปองอุ้มผมลงจากหลังรถแล้วพาเข้าบ้าน