หลังจากทิ่หายไปนานโค่ด^^...กลับมาแต่งต่อแล้วนะคร๊ะไม่รู้ว่าจะยังมีใครอ่านอยู่มั๊ยแต่ก็จะแต่งไห้จบคร๊ะ^^'

ต่อจากตอนที่แล้ว!!~

"เหล็กติดฟันแล้วมันหนักส่วนไหนของหัวพี่หรอคร๊ะ"เมย์เริ่มเเว๊ดไส่หมิว

"เอาล่ะ!!~"เสียงมินนี่ที่นั่งดูเหตุการของทั้งสองอยู่นานพูดขัดจังหวะขึ้น"ไหนๆวันนี้ก็เป็นวันเที่ยวนะจร๊ะน้องเมย์ไอ่หมิวพี่ว่าทั้งสองคนดีกันซักวันนึงคงไม่ตายหรอกมั้งไม่งั้นก็ออกไปกัดกันข้างนอกก็ได้นะพี่มินว่าพี่ก็ไม่ได้ร่ามโซ่ใครไว้นะจร๊ะ"มินนี่พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานผิดกับสิ่งที่พูดออกมา

หมิวกับน้องเมย์มองหน้ากันนิ่งต่างฝ่ายต่างนั่งลงโดนที่ไม่หันไปสบตากันอีก

"พี่หวานคร๊ะ...วันนี้ไปส่งน้องเมย์หน่อยนะคร๊ะกลับบ้านดึกๆคนเดียวเดี๋ยวคุณแม่น้องเมย์จะว่าเอาอ่ะคร่ะ...นะคร๊ะพี่หวานนะนะ"เมย์ทำถ้าออดอ้อนและไช้น่าอกอันน้อยนิด(ย้ำว่าน้อยนิดจริงๆ)ของเธอเบียดไปเบียดมาที่แขนของชั้น

"ไห้พี่ไปส่งดีกว่ามั๊ยจร๊ะน้องแมวววยั่ว"หมิวที่นั่งดูการกระทำของน้อยเมย์อยู่เงียบๆก็เริ่มพูดขัดขึ้นมา..น้องเมย์ไช้สายตาที่น่ากัวสุดยอด-0-ส่งไปที่หมิวแต่คนอย่างหมิวมีหรือจะกลัวเด็กแก่แดดอย่างนี้

ที่จริงน้องเมย์นั้นอายุเพิ่งจะ15-16เองด้วยซ้ำแต่ที่สามารถเข้ามานั่งในร้านนี้ได้เพราะพ่อของน้องเมย์นั้นเป็นเจ้าของร้านนี้...แต่ถึงไม่บอกอายุก็ไม่มีใครมองออกหลอกว่าเธออายุแค่นี้เพราะจากการแต่งหน้าแต่งตาแล้วทุกคนคงคิดว่าเธอเลย20แล้วล่ะ

"ไม่เป็นไรอะคร่ะ...ถ้าไห้พี่ไปส่งเมย์เดินกลับเองยังดีซะกว่า"น้องเมย์พูดจบแล้วหันมารั้งเเขนชั้นไห้แน่นขึ้น...อยากจะผลักน้องไห้หลุดออกไปนอกโลกจริงๆเฮ้ออออ--!

"เอ่อ...น้องเมย์คร๊ะคือว่าวันนี้พี่มากับเพื่อนพี่อะคร่ะคงไปส่งไม่ได้เอางี้ไหมคร๊ะเอาไว้วันหลังพี่จะพาน้องเมย์ไปเที่ยวเนอะ..วันนี้พี่ขออยู่กับเพื่อนพี่ก่อนะคร๊ะ...นะๆ^-^' "ชั้นฝืนยิ้มหวานอีกรอบเพื่อที่จะสลัดเธอออกจากตัวสักที

"ก็ได้คร่ะแต่ถ้าพี่หวานไม่พาน้องเมย์ไปน้องเมย์จะโกรธนะคร๊ะ"น้องเมย์ทำถ้าโกรธแบบแบ๊วๆใส่ชั้นแต่อยากบอกเธอเหลือเกินว่ามันไม่ไช่--*

"คร่ะๆพี่สัณญางั้นน้องเมย์ไปนั่งกับเพื่อนเถอะนะคร๊ะเอาไว้ว่างๆพี่จะโทรหานะ^^"

"ก็ได้คร่ะแต่ถ้าพี่ไม่โทรมาน้องเมย์จะตามไปถึงบ้านเลยคอยดู"น้องเมย์ลุกขึ้นยืนแล้วหันหลังเดินไปโต๊ะที่เพื่อนๆเธอนั่งอยู่

"เฮ้อ...เหนื่อยว่ะเด็กไรไม่รู้หนีไม่เคยพ้นจริงๆ"

"อ้าวหวานไหนเมื่อก่อนบอกว่าน้องเค้าหน้ารักโคตาละเลยไง"มินนี่ที่นังเงียบมากๆพูดขึ้น

"ใครจะไปรู้วะ..ว่านางฟ้าจะเปลี่ยนเป็นอย่างนี้ได้เฮ้ออออ"

"สม!!~..ก็บอกแล้วถ้าแกคิดจะเล่นกับยัยนี่ก็ต้องเล่นไห้จบยัยนี่เกาะเป็นปลิงจะตายรู้มั๊ยว่าไอ่นิหน้าเพื่อนเรากว่าจะหลุดจากยัยนั่นมาได้ลำบากแค่ไหน"หมิวพูดเสริมออกมาก่อนที่จะลุกเดินตามสาวสวยที่เพิ่งเดินเข้าร้านมา..ไอ่ม่อเอ๊ยย

"ไม่ต้องไปสนหมิวมันหรอกเล่นลุกตามไปงี้ก็เจอมันเช้านู่นแหละ...เออแกชั้นกลับก่อนนะพอดีพี่ยีนเค้าโทรมาบอกว่าไกล้จะถึงร้านแล้วน่ะต้องออกไปรอก่อนเดี๋ยวไม่เห็นก็จะทะเราะกันอีกฝากดูแลแพรวด้วยนะอย่าทำไรไม่ดีล่ะ...ส่งสารแพรว..อ่ะ..ไปละพี่ยีนโทรตามแล้ว"มินนี่ก้มลงดูมือถือแล้วเดินออกไปจากร้านตอนนี้เหลือแค่แพรวที่ยังฝุบหลับอยู่กับชั้นที่จะต้องแบกเธอกับบ้าน