"เฮ้ยยย....มิสเชลพอแล้วเมิงดื่มเยอะไปแล้วนะเว๊ย"...ผมทักเพราะเห็นว่ามันเมามากแล้ว

"ไอ้ปองเมิงปล่อยกรุส์กรุส์จะดื่ม...อย่ามายุ่งกับกรุส์"....มิสเชลพูดไส่ผมมทั้งๆที่ตัวเองไม่มีแรงแม้แต่จะถือแก้วเบียร์แล้ว...คนอะไรพูดยากจริงๆ

"กรุส์ไม่ปล่อย...เมิงเมามากแล้วนะกลับเหอะ"...

"ไม่กรุส์ไม่อยากกลับบ้านสภาพนี้...กรุส์ไม่อยากไห้แม่ลำบากใจ"...มิสเชลพูดขึ้นแล้วทำไมตอนกินมันไม่คิดแบบนี้ตั้งแต่แรกว๊ะ.เฮ้อ

"เออ...งั้นก็เลิกกินเดี๋ยวกรุส์หาที่นอนไห้"...ผมพูดจบ...ลากมิสเชลออกมาจากร้าน...มิสเชลไม่มีแรงแม้แต่จะเดินด้วยซ้ำ...รูตัวเองว่าคออ่อนแล้วยังดื่นเยอะขนาดนี้อีกนะ

"เมิงกรุส์อยากอวกว่ะ"...มิสเชลพูดขึ้นก่อนจะอวกไส่เสื้อผม...T-T

"เฮ้ยย...แม่งนี่เสื้อตัวโปรดของกรุส์เลยนะ"...

"กรุส์ขอโทด...เมิงกรุส์ง่วงว่ะ...พาไปนอนที".ไอ้เชลพูดขึ้นนผมจึงพามันมาที่รถ..เก๋งของผม...ไห้มันนอนอยู่เบาะหลัง...แล้วผมจึงขับรถไปหาโรงแรมที่.....ไกล้ที่สุด...ผมอุ้มมันลงจากรถ..อุ้มจริงๆครับก็มันตัวเล็กกว่าผมซะอีก..เตี้ยกว่าผมอีกด้วย...ผมเปิดห้องแล้วพามันเข้าไปในห้องน้ำ...

"อือเมิง...กรุส์อยู่ไหนว๊ะ"...มิสเชลลืมตาขึ้นมาถาม

"โรงแรมไกล้ๆร้านว่ะ...เมิงอาบน้ำเองได้ป่ะ...เดี๋ยวกรุส์ออกไปรอข้างนอก"...ผมพูดกับมัน

"อือ...พอไหวว่ะ...เดี๋ยวอาบเสร็จแล้วกรุส์จะเรียก"...มิสเชลพูดจบผมก็เดินออกจากห้องน้ำ...ไปนั่งดูทีวีรอมัน...เสียงน้ำที่มันอาบดังออกมาจากนอกห้องน้ำก็ไม่ได้ปิดประตูสนิทนี่ครับ...เผื่อมันเป็นไรผมจะได้เข้าไปดูทัน..(เป็นห่วง)

"ปองเข้ามาพากรุส์ออกไปทีเดินไม่ไหวว่ะ"...เสียงมันดังออกมาจากห้องงน้ำ..ผมเดินเข้าไปตามคำขอของมัน...O-O..ผมตะลึงเมื่อเห็นภาพที่มันไม่ด้ไส่อะไรเลย...เพราะทุกทีเวลาอยู่กับมันถึงจะมั่ยได้ไส่แบบของมันก็ต้องมีสเตกับบอคเซอร์แต่นี่ไม่เหลืออะไรเลยซักชิ้น

"เมิงมองไรว๊ะไม่เคยเห็นไง"...มิสเชลเอามือปิดหน้ามิสเชลผมดูไม่ออกว่าแดงเพราะผมมองหรือเมา

"ป่าว...อือแล้วเรียกกรุส์ทำไม"...ผมปะติเสสทั้งๆที่ยังมองตัวมันอยู่

"เอาผ้ามาไห้กรุส์ทีแล้วพากรุส์ไปนอนที่เตียงด้วยกรุส์ไปไม่ไหวว่ะ"...มิสเชลพูดขึ้น...ผมจึงเดินไปหยิบผ้าขนหนูมาไห้มันห่มแล้วจึงอุ้มมันออกจากห้องน้ำ...ผมวางมันลงกับที่นองเบาๆ...ดูดูไปมันก็น่ารักดีนะ...--...

"อือเมิง...หิวน้ำหยิบน้ำไห้หน่อย"...มันไช้ผมต่อทันทีที่วาง...ผมเดินไปหยิบน้ำไนตู้เย็นมาไห้มัน...แต่พอหันมาอีกทีมันก็หลับไปแล้ว...เฮ้อ

"เมิงๆ...หลับแล้วหรอว๊ะ"...ผมเขย่าแขนมันเบาๆ

"อือยัง...ขอกรุส์หลับตาแป๊บนึงนะ...กรุส์มึนหัวว่ะ"...มันพูดตตอบผม...ผมเลยปล่อยมันนอนแล้วนั่งดูทีวีต่อ

"เมิงกรุส์ไม่ดีตรงไหนว๊ะ...ทำไมน้องเค้าถึงไม่ยอมเป็นแฟนกลับกรุส์"...มิสเชลถามขึ้นมาระงับความเงียบ

"คิดรัยมากว๊ะ...น้องเค้าไม่ได้ชอบทอมเมิงก็รู้แล้วยังจะไปขอน้องเค้าเป็นแฟนอีก"

"ก็กรุส์ชอบน้องเค้า"...ทำไมนะพอได้ยินคำตอบนี้ผมถึงเจ็บในหัวใจ

"อืม"...ผมตอบสั้นๆแล้วลงนอนข้างๆมัน...มิสเชลยันตัวขึ้น...มามองหน้าผมที่หลับตาอยู่ผมไม่อยากลืมตาขึ้นเลยผมกลัวว่าน้ำตาที่มันอยู่ในใจผมจะไหลออกมา

"เมิง...เมิงเป็นเพื่อนกับกรุส์มานานแล้วนะ...กรุส์เป็นคนยังงไงหรอ"...มิสเชลถามผม...

"เมิงหรอก็เป็นทอมที่ตัวเล็ก...แล้วก็เตี้ยมากๆ...นิสัยก็...พูดมากเป็นบางเวลา...ชอบทำน่านิ่งเวลาตอบคำถามหรือคุยกับใคร...เมิงชอบทำอะไรเกินตัว"...ผมตอบมันแต่ผมก็ไม่ลืมตามองหน้ามันอยู๋ดี

"อืม"...มันตอบแล้วล้มตัวนอนต่อ

"เวลาที่เมิงมีไรกับดี้เค้ารู้สึกยังไงว๊ะ"...มันถามขึ้น...แต่ก็เป็นคำถามที่ตอบยาก

"ไม่รู้ว่ะกรุส์ไม่ไช่ดี"....ผมตอบนิ่งๆ...แต่ก็ทำไห้มันยกตัวขึ้นมาจ้องหน้าผม

"กวนตรีนนะเมิง"

"ก็มันจริงนี่หว่า...อยากรู้มึงก็ลองดิ"

"จะไห้กรุส์ไปลองกับใครกรุส์เป็นทอมนะเว๊ยย"...มันพูดขึ้น...

"เรื่องของเมิง"...ผมตอบสั้นๆ...มันเงียบไปซักพักหนึ่ง...แล้วจึงพูดระงับความเงียบ

"กับเมิงได้ป่ะ"....ผมลืมตาขึ้นมองหน้ามัน...ผมอึ้งกับคำถามมัน

"เมิงๆๆๆ...เมิงว่าไรนะ"...ผมถาม

"กรุส์บอกว่ากรุส์มีไรกับเมิงได้มั๊ย"...มันพูดหน้านิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"เอ่อ"...ผมมั่ยรู้จะตอบมันยังไง

"อืม....ไม่ได้ก็ไม่เป็นไรคนอย่างกรุส์ไม่มีใครเค้าเอาจริงๆนั่นแหละ"...มิสเชลพูดทำหน้าเหมือนจะร้องไห้...ผมจึงคว้าตัวมันเข้ากอดแล้วจูบปากมัน...ผมสอดลิ้นเข้าไปไนปากแลกลิ้นกับมัน

"อือ"...มันครางไนลำคอ...พยายามดันตัวผมออก...ผมจูบมันหนักขึ้น...มันเลิกขัดขืนผม...ยกแขนขึ้นมากอดคอผม...มันเริ่มแลกลิ้นตอบกับผม...ผมจูบกับมันอยู่นาน