ตอนนี้เป็นตอนของนายมะนาวนะคร๊ะ...ไม่ไช่นายมิกกี้เข้าใจกันนะอย่าเข้าใจผิดนะคร๊ะ

"อย่าปล่อยไห้คนคนนึงคิดถึงเทอ....รอคอยจนเพ้อจนเหนื่อจะขาดใจ"...เสียงโทรสับผมดังขึ้น...ไอ้มิกกี้โทรมาไมตอนนี้ว๊ะ..เฮ้อคนจะหลับจะนอน...(ครั้งที่แล้วแกก็โทรมากวนเค้าไม่ไช่ไงห๊ะ...-*-...คนแต่ง)

"ฮัลโหลลล"...ผมลากกเสียงยาวๆ...เพราะง่วงงง

"ไงหลับยังมึง...กรุส์มีงานไห้ทำ"...งานเชี่ยรัยว๊ะ...เฮ้อ...คนจะหลับจะนอน

"งานไรของมึง...รีบพูดมากรุส์จะนอน"

"กรุส์จะไห้มึง...แอ้มน้องบิว"....เออก้อแค่เรื่องแค่นี้มันโทมาซะเมื๋อนเรื่องไหย่..เห๊ยย

"เมิงๆๆ...เมิงว่ารัยนะ"...ผมถามด้วยความตกใจ

"กรุสืไม่พูดซ้ำ...ตกลงมึงจะเอามั๊ย...มั่ยเอากรุส์จะได้โทรไปบอกไอ้นิ้ง"

"เฮ้ยเอาดิว๊ะ...ว่าแต่ฟรีมั๊ยว๊ะ"...ผมถามอย่างสนใจ

"ฟรีก่ะพ่อง...เมิงเดะ...4500ว่ะ...ขาดตัวนะเมิง"...โหหมานกะขูดรีดขูดเนื้อเลย

"แพงเกินไปป่าวว๊ะ"...ผมพูดแบบเซงๆ

"ง้น5000...เอางัยเมิง"..โหห

"เออ...4500..ก้อได้ว๊ะ...แล้วจะไห้กรุส์ไปที่ไหนล่ะ"...ผมถามเพราะเบื่อที่จะต่อรอง

"ที่เดิมเหมือนทุกครั้งว่ะ"....เฮ้อ

"เออ...กี่โมงอ่ะ...ไห้กรุส์ไปรอหรือไปทีหลัง"

"ไปรอเลยเพราะกรุส์จะพาน้องเค้าไปแต่ที่เหลือเมิงจัดการ..แต่เมิงห้ามไห้น้องเค้ารู้เด็ดขาดว่าเป็นเมิง...ไห้เค้าคิดว่าเป็นกรุส์"

"แล้วกรุส์จะทำไงว๊ะ...ไงน้องเค้าเปงน่ากรุส์ก้อรู้แล้ว"...ความคิดเพื่อนกรุส์โง่แท้

"เดี๋ยวกรุส์ปิดตาน้องเค้า...แต่เมิงต้องทำไงก็ได้ห้ามไห้น้องเค้าเอาผ้าออก"...โหหห..มานโยนเรื่องยากมาไห้

"เออๆพรุ่งนี้เจอกัน...บายว่ะ...กรุส์ง่วง"