|
Lycans ที่รัก ตอนที่ 3
|
views : 985
|
###########################################
กิจกรรมของเผ่ายังคงดำรงอยู่ จนถึงวันนี้ วันนี้เป็นวันที่สำคัญของเผ่าอีกวันหนึ่งครับ เพราะว่า
วันนี้ไลแคนซ์หนุ่มน้อยวัยรุ่นมีอายุครบ 18 ปี บริบูรณ์ ไลแคนซ์เหล่านั้นจะออกล่าผู้หญิงสาว
ชาวมนุษย์ที่บริสุทธิ์ เพื่อผสมพันธุ์กันนานถึง 2 ปี โดยอาวุธในการผสมพันธุ์ของเผ่าไลแคนซ์ คือ
"ลิ้น" วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่ไลแคนซ์หนุ่มและกรีเดียนหนุ่มหลายๆตัวที่ต้องออกล่าเป็นครั้งแรก
ตื่นเต้น และวิตกกังวลมาก ตัวผมเองก็กลัวครับ กลัวว่าหญิงสาวที่ผมสมสู่เธอจะกลัวขณะที่ผม
กลายร่าง ถ้าเป็นเช่นนั้น เรื่องยุ่งๆวุ่นๆจะตามมาอีกนับไม่ถ้วน ในทันทีที่แม่หมอทำพิธีอวยพร
วันครบรอบวัย 18 ปีบริบูรณ์ของพวกเรา ไลแคนซ์ทุกตัวจะต้องถูกแม่หมอลูก้าเจิม "ลิ้น" ลงคาถา
คล้ายๆกับสักยันต์ ประมาณว่า ขอให้สร้างลูกหลานสืบทอดทายาทให้เผ่าอะไรประมาณนั้นครับ
"ไงลูซ ตื่นเต้นละสิไอ่น้อง ข้าได้ยินมาว่า สาวในเมืองที่บ้านอยู่ติดหอนาฬิกาอ่ะ น่ารักนะเว้ย
เอางี้แล้วกัน ข้าจะกักไว้ให้เอ็งแล้วกันนะลูซ" ฟาวน์พูดยิ้มๆ แล้วตบไหล่ลูซ "ไม่เป็นไรหรอกฟาวน์
นายลุยเลย ชั้นว่าจะขอหาเองน่ะ อยากเลือกหาสาวที่ถูกใจชั้นมากกว่า ให้นายจัดให้ว่ะ ขอบใจนะ
เพื่อน" ลูซหันไปยิ้มให้ฟาวน์ และกลายร่างวิ่งออกไปเตรียมตัวหน้าเผ่า "ทีมกุไม่แพ้ทีมมึงแน่"
เสียงบองเช่ เย้ยและยิ้มเยาะลูซก่อนเดินไปรวมกลุ่มกับทีมโอวิน 'เอาน่าลูซใจเย็น ปล่อยให้มัน
เย้ยไปก่อน เดี๋ยวมัน ได้รู้สึก เหมือนตอนแดรไงเล่า ฮ่าาาาๆๆๆๆ' ฟาดูลย์ หัวหน้าทีมของลูซส่งจิต
มาบอกลูซที่กำลังหัวเสียอย่างหนักกับคำพูดเย้ยหยันของบองเช่ เมื่อสัญชาตญาณของทุกคนบอกว่า
ได้เวลาแล้ว ฝีเท้าของไลแคนซ์ทุกตัวก็ออกวิ่งด้วยฝีเท้าเร็วดุจดั่งสายลมพริ้วพัดโบกโบย ในเมืองที่
แสนกว้างใหญ่ พวกเราปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมอย่างรวดเร็ว ทีมของผมเลือกที่จะไปหา
หญิงสาวที่สถานที่ท่องเที่ยวยามราตรีแห่งหนึ่งย่านรัชดา ผมเดินผ่านหลายผับที่นักท่องราตรี ชายหญิง
แสวงหาความบันเทิง จนกระทั่งมาหยุดอยู่ที่ผับแห่งหนึ่ง ผมมองไปเห็นแต่ผู้หญิง ไม่มีผู้ชาย มาเที่ยว
สถานที่แห่งนี้มากมายรนัก มองไปทางไหนพบแต่ผู้หญิง มีเพียงนักเปิดเพลง และพนักงานเสิร์ฟ
เท่านั้น ที่เป็นผู้ชาย ผมและทีมของผมเลือกที่จะเข้าไปที่แห่งนี้ ขณะที่พวกผมหยุดอยู่หน้าร้าน ก็มี
หญิงสาวคนหนึ่ง รูปร่างท้วม เดินเข้ามาบอกพวกผมว่า "วันนี้ฟูลมูนปาร์ตี้ เข้าฟรีค่ะ มากี่คนคะ"
ผู้หญิงคนนั้นท่าทางร่าเริง ยิ้มแย้มแจ่มใส เข้ามาถามพวกผมอย่างเป็นกันเอง เกรซจึงตอบไปว่า
"10คนครับ" "ว้าว~!!กลุ่มนี้หล่องั้นเจ๊จัดที่พิเศษให้เลยแล้วกันนะคะ" ผู้หญิงคนนั้นเอ่ยขึ้น แล้วจูงมือ
ผมเข้าไปในร้าน หาที่นั่งเป็นลานบาร์ ให้พวกผมนั่ง และผมก็ใช้เงินฟ่อนใหญ่ที่ชาลล์ให้ไว้ก่อนออกมา
เผชิญโลกภายนอก จับจ่ายทั้งเหล้า เบียร์ และมิกเซอร์ พวกผมตื่นตาตื่นใจมากกับแสงสี แล้วก็มีหญิงสาว
หน้าตา น่ารัก บ๊องแบ๊ว ตาโต ผมยาว เดินตรงเข้ามาขอเบอร์ฟาดูลย์ แล้วก้มีสาวตัวเล็ก อวบอั๋น เข้าขั้นโอเค
ตรงดิ่งมาชวนมิเกลออกไปเต้นบนฟลอเช่นกัน พวกผมที่เหลือ ยืนกร่อยพักนึก ก็มีหญิงสาวมาควงเอา
เพื่อนผมไปทีละคนทีละคน เริ่มจากเมย์ เดวิล เลวู วีดูล ไมเคิล เกรซ ไปตามลำดับ เหลือเพียงผมและพาซ
ที่ยืนกร้งเหล้าอยู๋กับสาวโต๊ะข้างๆยินส่ายสีผมและพาซไปๆมาๆ ไหนเธอทั้ง 2 จะเต้นยั่วยวนเคล้าคลอ
คลัวเคลียงัวเงียพวกผมอีก โอ๊ยยยยย~ ผมกับพาซมั่นใจเหลือเกินครับ ว่าเธอมีคู่ขาแล้ว เพราะว่า ผู้หญิงที่
แต่งตัวแมนๆเท่ห์ๆ 2 คนยืนมองผมและพาซด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตรนัก พวกที่จับคู๋กับผู้หญิงไปนั้น
พวกเขาได้คู่ขาของเขาแล้ว เหลือเพียงผมและพาซที่จะต้องหาต่อไป เพราะยังไม่เจอหญิงสาวที่ผมและ
พาซถูกใจ ทันใดนั้น เสียงเพลง "รักแท้ รักที่อะไร ตับไตไส้พุง หรือรักกางเกงที่นุ่ง ว่าดูสวยดี รักที่นามสกุล
รักยี่ห้อรถยนต์ รักเพราะว่าไม่จน มีสตังให้จ่าย รักแท้ ต้องทำอะไร ต้องเดินห้างกัน กุ๊กกิ๊กซึ่งกันและกัน
ไม่สนสายตาใคร ซึ่งฉันไม่เข้าใจ ไม่ขอรักใครละกัน..." เจ้าของเสียงร้องนั้น ทำให้ผมหลงไหลในน้ำเสียง
ของเธอครับ ผมนั่งดื่มเหล้า และมองเธอตาไม่กระพริบ พาซเห็นแล้วเหมือนจะรู้ใจผมครับ ไอ่พาซมันเรียก
เด็กเสิร์ฟกระซิบกระซาบประมาณว่า ไปขอบเบอร์นักร้องให้หน่อย บอกว่า คนนี้ชอบ แล้วมันก็ชี้โบ้ชี้เบ๊
มาทางผมครับ แล้วเด็กเสิร์ฟคนนั้นก็ยิ้ม แล้วก็พยักหน้า เฮ้ยยย~ เท่านั้นหละครับ หน้าผมร้อนผ่าวราวกับ
มีใครเอาบุหรี่มาจ่อหูอย่างนั้นหละครับ หัวใจของผมเต้นระรัว ด้วยความตื่นเต้น เมื่อเด็กเสิร์ฟไปสะกิดเธอ
ที่อยู่บนเวทีแล้วชี้มือชี้โบ๊ชี้เบ๊ มาที่ผม หัวใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะเลยครับ แล้วพอเด็กเสิร์ฟเดินมาถึง เขาก็
บอกว่า "เธอบอกว่า เดี๋ยวเพลงจบจะลงมาหานะคะ" อ๊ากก~!! ได้ยินเท่านั้นหละครับ ผมเขินไม่เป็นทิศเลย
แต่ตลอดทั้งเพลงที่เธอร้อง เธอมองมาที่ผม และส่งสายตามีเสน่ห์ให้ผมทั้งเพลง ทำตาเล็กตาน้อย กระพริบปริบๆ
มันทำให้หัวใจดวงน้อยๆของผมกระชุ่มกระชวยขี้นมาก และทันทีที่เพลงจบ ทุกคนฮิ๊ววววว ปรบมือกัน เธอก็
เดินลงจากเวที แล้วไมโครโฟนก็ถูกนักร้องผู้ชายสวมเข้าแทนครับ เธอคนนั้นเดินตรงมาที่โต๊ะผม แล้วเธอก็
กระซิบที่ข้างหูผมว่า "วันนี้ไปส่งที่ห้องหน่อยสิ" แล้วเธอก็ยิ้มครับ โอ๊ววว~!! ก๊อดจ๊อร์ช แล้วเธอก็มาเต้น มานัวเนีย
กับผมที่โต๊ะครับ ทำให้ผู้หญิงโต๊ะข้างๆที่เต้นนัวเนียกับผมอยู๋ก่อน ถึงกับหน้านิ่วคิ้วขมวด กลับไปเต้นกับคนของเธอ
ส่วนพาซ สงสัยว่าจะติดใจเด็กเสิร์ฟที่สะกิดให้ไปขอเบอร์เธอคนนี้ให้ผมครับ รู้สึกว่า ขนาดเธอเดินมาหาผมถึงโต๊ะ
แล้วมันก็ยังไม่เลิกกระซิบข้างหูเด็กเสิร์ฟคนนั้นแล้วครับ จะว่าไปเด็กเสิร์ฟคนนั้น เธอก็สวยหุ่นดีใช่เล่น ผมชอบ
ผู้หญิงอวบมีน้ำมีนวลครับ หญิงสาวที่ร้องเพลงสนุกสนานนั้น เธอเป็นหญิงอวบอ้วน แต่เธอดูมั่นใจครับ เธอคล้ายๆ
กับธิดาช้าง แต่ผมชอบแบบนี้ครับ ผู้หญิง ไม่จำเป็นต้องสวยหน้าตาดี รุปร่างดี ขอแค่เธอถูกใจผม และผมถูกใจเธอ
แค่นั้นก็เกินพอแล้วครับ เธอกระซิบกระซาบข้างหูผมถามว่า "เด็กคนนั้นไปบอกว่าเธอสนใจ และขอเบอร์ ทำไม
เธอถึงชายตามามองผู้หญิงอ้วนหน้าตาไม่สวยอย่างเรา เธอมองเรา เธอแค่คิดสนุกๆรึปล่าว ไม่ได้จริงจังรึปล่าว"
ผมจึงตอบไปว่า "ไม่ครับผมจริงจัง ไม่ทันได้รู้จักผมเลยอย่าพึ่งตัดสัมพันธ์สิครับ" แล้วเธอก็พูดกระซิบข้างหูผม
ตอบกลับมาว่า "คนส่วนมาก เค้าไม่มองผู้หญิงรูปร่างแบบเราหรอก เธอมองเรานี่จัดเป็นคนส่วนน้อยนะ" ผมจึง
ตอบเธอไปว่า "ก็ผมไม่ใช่คนนี่ครับ" เธออึ้งๆ มองหน้านิดนึง แล้วถามผมว่า "มุกไหนเนี่ย อิอิ" แล้วเธอก็ปริมุมปาก
หัวเราะมาเบาๆครับ แล้วเธอก็สั่งเหล้ามาดริ๊งกับผมและเพื่อนๆครับ ผมมา 10 แต่ตอนนี้ ขยายเป็น 20 คนแล้วครับ
ฮ่าๆ แต่ละคนได้คู่กันไปครบถ้วน ทีนี้ก็มาลุ้นกันครับ ว่าเธอคนไหนจะหวาดกลัวรึป่าว ผมภาวนาว่าทีมผมจะไม่มี
หญิงสาวคนไหนหวาดกลัวพวกเราครับ โดยเฉพาะ หลิน หญิงสาวที่อยู่กับผม ผมภาวนาว่า เธอจะรักผมด้วยหัวใจจริงๆ
###########################################
จบตอนที่ 3 ของ Lycans ที่รัก ติดตามตอนต่อไปเมื่อ เจ๊ว่างแต่งนะคะ
|
|
update : 01/12/2552
|
author : ||Chiiz~*||
|
|
|
|
|