|
|
|
Lycans ที่รัก ตอนที่ 1
|
views : 1038
|
###########################################
เผ่าของฉันเป็น กึ่งมนุษย์ กึ่งวูฟ สายพันธุ์ของเราเรียกว่า "ไลแคนซ์" เผ่าของเราเป็นวูฟ
เพศหญิงทั้งหมด โดยที่เมื่อตะวันตกดินพวกเราทั้งฝูงจะกลายร่างเป็นมนุษย์เพศหญิง ที่ไม่มี
หน้าอก การสืบพันธุ์ของเผ่าเราต้องอาศัยมนุษย์เพศหญิง ซึ่งต้องเข้าไปในเมืองหลายกิโลเมตร
เพราะเผ่าของเราอยู่ในป่าต้องห้าม ที่อยู่ลึกสุดของป่าดงดิบ ในแถบพื้นที่ไทย เผ่าของเราเดินทาง
ข้ามน้ำข้ามทะเล มาไกลจากบองโกร เพื่อมาตั้งถิ่นฐานรกรากที่ประเทศไทยนานนับพันปีก่อน
อายุขัยของพวกเราอยู่ระหว่าง 80-100 ปี ไม่มีไลแคนซ์ตนใดที่เสียชีวิตก่อนอายุ 80 ปี
การผสมพันธุ์ของเรา เมื่อไลแคนซ์ วัยรุ่นมีอายุครบ 18 ปี บริบูรณ์ ไลแคนซ์เหล่านั้นจะออกล่า
ผู้หญิงสาว ชาวมนุษย์ที่บริสุทธิ์ เพื่อผสมพันธุ์กันนานถึง 2 ปี โดยอาวุธในการผสมพันธุ์ของเผ่า
ไลแคนซ์ คือ ลิ้น สำหรับมนุษย์หญิงสาวที่ไม่เกรงกลัวขณะที่เราต้องกลายร่าง เธอผู้นั้นจะได้มีชีวิต
อยู่ต่อไป โดยไม่ต้องถูกลงโทษ ส่วนมนุษย์หญิงสาวที่มีท่าทางหวาดกลัว แสดงอากัปกิริยาขณะที่
พวกเรากลายร่าง เมื่ออาทิตย์ขึ้น เธอผู้นั้น จะถูกจับกลับมายังเผ่า และโดนลงโทษโดยที่โดนฝูง
ไลแคนซ์ทั้งฝูงรุมโทรม จนกว่าเธอผู้นั้นจะตั้งท้อง เมื่อเธอคลอดลูก เธอจะถูกกินเป็นอาหารทันที
ขณะที่มนุษย์หญิงสาวที่ไม่เกรงกลัวต่อการกลายร่างเธอจะได้รับสิทธิ์ในการมีชีวิตรอดต่อไป คือ
เธอผู้นั้นจะต้องสมสู่กับไลแคนซ์ที่สืบพันธุ์กับเธอ นานถึง 2 ปี เมื่อไลแคนซ์มีอายุ 20 ปี
เขาจะได้รับสิทธิ์ ว่าต้องการกลับมายังเผ่า หรือต้องการอยู่กับมนุษย์หญิงสาวผู้นั้น เมื่อมนุษย์
หญิงสาวตั้งครรภ์ เธอจะต้องดำรงครรภ์นานถึง 9 เดือน ตามเวลาของมนุษย์ แล้วเมื่อทารก
คลอดหากทารกเป็นเพศชาย เขาจะถูกไลแคนซ์ผู้ดำรงฐานะเป็นบิดากินทันที และไลแคนซ์
นั้นจะต้องสมสู่กับมนุษย์หญิงสาวจนตั้งครรภ์อีกครั้ง ไปจนกว่าจะได้ลูกสาว ในกรณีที่คลอดเป็น
ลูกสาวแล้วนั้น ผู้ดำรงฐานะเป็นมารดา จะมีสิทธิ์เลี้ยงลูก ได้นานถึง 10 ปี เมื่อทารกมีอายุครบ
10 ปี ตามสันชาติญาณ เขาจะเป็นไลแคนซ์ ที่จะกลับสู่เผ่า และดำรงชีวิตกับเผ่า 8 ปี จึงจะ
ออกล่า มนุษย์หญิงสาว เพื่อสืบพันธุ์ต่อ และในกรณีที่ หากมนุษย์หญิงสาวต้องการติดตามลูกและ
ไลแคนซ์ที่ตนรัก กลับมาอยู่ด้วยกันที่เผ่า เธอและไลแคนซ์จะต้องพิสูจน์ตนเอง โดยการสมสู่จนกว่า
จะได้มนุษย์เพศหญิง ที่เป็นฝาแฝด กลับมาเป็นของขวัญ ให้เผ่าด้วย ไลแคนซ์ เข้าสู่วัยผสมพันธุ์
เมื่อมีอายุครบ 18 ปี และสามารถให้กำเนิดทารกได้เมื่ออายุครบ 20 ปีไลแคนซ์ไม่สามารถ
เปลี่ยนหญิงที่สมสู่ได้ นอกเหนือจากกรณีแรก ที่หญิงสาวแสดงท่าทางกิริยาหวาดกลัวเมื่อกลายร่าง
และไลแคนซ์ ไม่ว่าจะเป็นพี่น้องหรือเพื่อนรักกันก็ตาม ไม่มีสิทธิ์ แย่งมนุษย์หญิงสาวกัน หากมีกรณี
นี้เกิดขึ้น ไลแคนซ์ที่ก่อปัญหาจะถูกลงโทษ โดยการแข่งขันกัน ออกล่ามนุษย์เพศชาย กลับมาเป็น
เสบียงอาหารที่เผ่าให้เยอะที่สุด โดยมีระยะเวลาเพียง 3 เดือน ใครที่ล่าหลับมาน้อยกว่าอีกฝ่าย
จะถูกตัดลิ้น และเนรเทศออกจากเผ่า ซึ่งในเดือนที่ 6 ของทุกๆปี จะมีไลแคนซ์ ที่อายุครบ 18 ปี
ออกล่ามนุษย์หญิงสาวเพื่อสืบพันธุ์ ฉันเป็น 1 ในนั้น ฉันชื่อ "ลูซ" เป็นไลแคนซ์ สายพันธุ์ไทย 100%
ฉันได้ข่าวว่า แม่ของฉันที่อยู่ในเมืองมนุษย์ทำผิดกฏของเผ่า คือแต่งงานและสมสู่กับมนุษย์เพศชาย
หัวหน้าเผ่า จึงออกคำสั่งให้ พ่อของฉัน ออกล่าแม่เพื่อมาลงโทษ ตามกฏของเผ่า คือให้ทั้งฝูงรุมโทรม
และฆ่าเธอ กินเธอเป็นอาหาร แต่พ่อของฉันรักแม่มาก เขาจึงไม่ทำอย่างนั้น เขาไปในเมือง
ฆ่าสามีใหม่ของเธอ ลูกๆ แต่ไม่ยอมฆ่าเธอ พ่อรู้ดีว่า หากไม่ฆ่าเธอ เขาจะถูกทั้งฝูงฆ่า และ
รุมกิน แต่เพราะความรัก เขายอมถูกลงโทษ เขาไม่ยอมฆ่าเธอ เธอรู้ และไม่นานเธอก็ฆ่า
ตัวตายตามพ่อไป กฏของมนุษย์หญิงสาวที่สมสู่กับไลแคนซ์ คือห้ามแต่งงานมีสามีตามวัฒนธรรม
ประเพณีของตนเด็ดขาด มิเช่นนั้น ครอบครัวเธอ คือ เธอ สามีของเธอ และลูกชายที่เกิดจากการสมสู่
จะถูกฝูงไลแคนซ์ตามล่าเพื่อกินเป็นอาหาร หากครอบครัวนั้น ให้กำเนิดลูกสาว มนุษย์ลูกสาวนั้น
จะได้รับการละเว้นชีวิต เธอจะต้องเป็นทาสของเผ่า คือ ต้องถูกไลแคนซ์ทั้งฝูง ที่อายุ มากกว่า
25 ปี สมสู่ ทุกวัน ทุกคืน เธอมีหน้าที่เป็นเครื่องจักรกล ผลิตทารก เพียงเท่านั้น ทารกเพศหญิง
ที่เกิดจากทาส จะถูกเรียกว่า "กรีเดียน" พวกนี้จะต้องออกจากเผ่าไปตามล่ามนุษย์หญิงสาว
เพื่อสมสู่ สืบพันธุ์เหมือนไลแคนซ์ แต่ว่า กรีเดียนจะต้องอยู่ในเมืองมนุษย์ เพื่อให้กำเนิดทารกเพศหญิง
จนกว่าจะตาย และก็เหมือนกัน หากได้ให้กำเนิดทารกเพศชาย ทารกจะถูกกิน และหญิงสาวที่
แสดงท่าทางหวาดกลัว พยายามหนี เธอผู้นั้นก็ต้องถูกทั้งฝูงรุมโทรม เช่นกันกับไลแคนซ์ และ
กรีเดียนได้รับข้อยกเว้น แกมบังคับ คือ กรีเดียน จะต้องสมสู่กับหญิงสาวมากกว่า 1 คน เพื่อให้
กำเนิดทารกเพศหญิงที่มีเชื้อสายของไลแคนซ์ ต่อไป ลูกที่เกิดจากรีเดียน และมนุษย์ ก็เป็นสาย
พันธุ์เดียวกันกับไลแคนซ์ เผ่าเราเชื่อว่า ทารกเป็นผู้บริสุทธิ์ ไม่ว่าจะเกิดกับกรีเดียน หรือไลแคนซ์
ก็ตาม ทารกที่เกิดมาจะได้รับฐานะเป็นไลแคนซ์ 100 % ทั้งหมด ส่วนหญิงสาวที่สมสู่กับกรีเดียน
ก็มีกฏเดียวกัน กับหญิงสาวที่สมสู่กับไลแคนซ์ คือ เธอไม่มีสิทธิ์ แต่งงานกับเพศชายได้ หากกระทำ
ไม่ว่าด้วยการคลุมถุงชนหรืออะไร เธอผู้นั้นจะถูก กรีเดียนที่สมสู่กัน ฆ่าและกินเป็นอาหารเช่นเดียวกัน
กับไลแคนซ์ ทุกอย่างเป็นวัฏจักร แม่ของฉันเธอมีลูกสาว และขณะนี้ลูกสาวของเธอเป็นทาสของเผ่า
และในฐานะของเธอเทียบเท่าน้องสาวของฉัน ฉันจึงเอ็นดู และคอยแทคแคร์เธออยู่ห่างๆ แต่เธอ
ไม่เคยโกรธหรือเกลียดใคร เธอมองโลกในแง่ดี และเธอ ก็เข้าใจในหน้าที่ที่เธอต้องทำ และเธอก็
เต็มใจที่จะเป็นเมียของไลแคนซ์รุ่นใหญ่ น้องสาวของฉันเธอชื่อ "เซลล่า" เซลล่าเป็นทาสที่
ไลแคนซ์รุ่นใหญ่หลายๆคนติดใจ พวกเขาว่า ลีลาเธอเด็ด ต่างจากทาสคนอื่นๆ ในเผ่า เซลล่ามอง
โลกในเง่ดีและเอาใจเก่ง และเธอก็ให้กำเนิดทารกเพศหญิงถึง 80% ซึ่งเป็น%ที่มากกว่าทาส
คนอื่นๆ ที่เป็นหญิงเพียง 60-70% ที่เหลือเป็นชายและถูกกักเป็นเสบียง ทารกเพศชาย
จะมีรสชาติอร่อยกว่า ถ้ากินสดๆตอนที่มีชีวิต แต่เพราะเป็นทารกเพศชายที่มีสายพันธุ์ของไลแคนซ์
จึงไม่สามารถปล่อยให้มีชีวิตไดถึงอายุ 15ปีได้ เพื่อป้องกันการถูกล้มล้างเผ่าพันธุ์ ทารกเพศชายที่
ถูกกักเป็นเสบียง จะถูกกินเป็นอาหาร ก่อนอายุครบ 15 ปี ในระหว่างนั้นพวกเขามีหน้าที่ต่ำต้อย
กว่าทาส มนุษย์เพศชายที่มีอายุต่ำกว่า 15 ปี พวกเขามีหน้าที่ใช้แรงงาน สร้างบ้าน ตัดไม้ หาบน้ำ
จากลำธารมายังหมู่บ้าน ทุกอย่างที่ใช้แรงงาน พวกเขาต้องทำ และหากมีมนุษย์เพศชายคนไหน
คิดหนี เขาจะได้รับสิทธิ์ในการหนี แต่ไลแคนซ์ และกรีเดียนทุกตัวมีสัญชาติญาณเป็นเลิศ เมื่อมี
เพศชายเข้ามาเหยียบถิ่น เขามีเวลาหายใจอีกแค่ 15 นาที แล้วไลแคนซ์ทั้งฝูงจะออกตามล่า
มันเป็นกีฬาของเผ่า เรียกว่า "แดร" แต่ถ้าหากผู้บุกรุกเป็นผู้หญิง ก็ต้องแดรเหมือนกัน แต่ต่างกัน
ที่ไม่ฆ่า ไลแคนซ์ตนแรกที่ถึงตัวเหยื่อเพศหญิงก่อน มีสิทธิ์ได้เธอเป็นทาสส่วนตัว หรือที่เรียกในภาษา
มนุษย์ว่านางบำเรอนั่นเอง แดร เป็นกีฬาที่ได้รับการยกเว้นคือ ไลแคนซ์ที่มีอายุครบ 10 ปี
ก็สามารถเข้าร่วมแดรได้ การแข่งขันแดร ขึ้นอยู่กับ ว่าฝีเท้าใครวิ่งไวกว่ากัน ไม่ได้ดูที่อายุหรือ
ความอาวุโส ซึ่งไม่เคยมีเสบียงคนไหน สามารถหนีรอดไปจากเผ่าได้ มนุษย์เชื่อสายไลแคนซ์
เพศชาย จะถูกเรียกว่า "ดุฟ" ดุฟเป็นเส[uยงอาหาร ที่มีชีวิตของเผ่า แต่หากดุฟตาย จะกลายเป็น
"โดร" โดรคือ เสบียงที่ไม่มีชีวิต ไม่ว่าโดรหรือดุฟจะเกิดจากทาส หรือมนุษย์หญิงสาวก็ตาม
ไลแคนซ์ที่ให้กำเนิดสามารถเลือกได้ว่า จะกินขณะนั้น หรือให้กลับไปเป็นดุฟที่เผ่า ไลแคนซ์ในทีม
เดียวกัน จะสื่อสารกันด้วยจิต ที่เป็นทีมเพราะทุกทีมต้องแข่งกันว่าทีมใดเหนือกว่า ในด้านการสืบพันธุ์
ซึ่งทีมไลแคนซ์จะแข่งกับไลแคนซ์ และกรีเดียนจะแข่งกับกรีเดียน แยกกัน หากไลแคนซ์ผู้ให้
กำเนิดเลือกจะให้ทารกเพศชายเป็นดุฟ เขาจะส่งจิต ให้ไลแคนซ์ที่เผ่ามารับตัวเขาไป แต่ถ้าเป็นโดร
เขาจะกินทันที และก็เหมือนกัน หากมนุษย์หญิงสาวผู้ให้กำเนิด แสดงท่าทางกิริยาหวาดกลัวไลแคนซ์นั้น
เธอก็จะได้รับบทลงโทษเดียวกันคือ ถูกพาตัวกลับไปลงโทษโดยให้ทั้งฝูงรุมโทรมเธอ เพื่อให้กำเนิดทาส
และให้เธอดำรงชีวิตเป็นทาสเหมือนกับลูกของเธอ เหมือนกัน หากให้กำเนิดทารกเพศชาย พวกเขา
จะกลายเป็นดุฟ
###########################################
ลูซ อายุ 17 ปี อีกเพียง 1 เดือน ลูซจะอายุ 18 ปี เข้าสู่วัยออกล่าอย่างเต็มที่แล้ว
ไลแคนซ์หนุ่มน้อย นัยตาสีเงิน ผมสีขาวยาวถึงบั้นท้าย ทั้งนัยตาและสีผมที่ได้จากพ่อล้วนๆ
เมื่อกลายร่าง ลูซ จะเป็นไลแคนซ์ที่มีขนสีขาวบริสุทธิ์ "เฮ้~!! ลูซ จะไปไหนน่ะ อีก 5 นาที
แดรแล้วนะ" เสียงใสๆแหลมๆของฟาวน์ตะโกนมาหาลูซ "เอ้อ รู้แล้วน่ะฟาวน์ นายไปก่อนเหอะ
ชั้นจะแวะไปหาเซลล่าสักแปป" ทุกเย็นลูซจะต้องไปหาเซลล่า ทั้ง2เป็นพี่น้องต่างสายพันธุ์ที่รักกัน
เซลล่าเป็นคนขี้เหงาแต่เธอไม่เคยแสดงออกว่าเธอเหงา เธอกับลูซชอบคุยกัน เธอคิดว่าลูซเป็นพี่ชาย
ที่คุยสนุกมากๆ ทุกวันที่มาหาเธอเขาจะเตรียมเรื่องสนุกๆมาเล่าให้เธอฟังทุกครั้ง "เซลล่า"
เซลล่าหันหน้าไปทางต้นเสียง เธอเห็นลูซยืนโยกมืออยู๋ไกลๆ ตรงตีนสาพาน ทางเข้าบ้านของเซลล่า
"ลูซ เดี๋ยวนะ ชั่นดูแลฮาซแปปนึง เดี๋ยวออกมาคุยด้วย" เซลล่าหันไปหาฮาซ ฮาซหันมายิ้มให้ลูซ
แล้วบอกว่า "เฮ้ยเซลล่า เธอคุยกับลูซก่อนก็ได้ วันนี้ชั้นไม่ไปแดร เดี๋ยวไปรอเธอในห้องนะ"
แล้วฮาซก็ยิ้มให้ทั้งคู่แล้วเดินเข้าไปในบ้าน "อ้าววันนี้มีแดรหรอ" เซลล่าถาม "ใช่ อีก 3 นาทีน่ะ"
"เฮ่อ~ งั้นวันนี้ก็ได้คุยกันแปปเดียวเองสิ ว้าแย่จัง ฮึ่ม~!! แต่ยังไงลูซต้องชนะให้ได้นะ ^^"
เซลล่าแม้จะเสียดายที่ได้คุยกับลูซน้อย แต่เธอก็ยังทำหน้าตลก ให้กำลังใจลูซจนลูกต้องขำก๊ากออกมา
"ฮ่าๆ แหมน้องสาวที่รักเชียร์ทั้งที จะแพ้ก็เสียเซ้ลล์หมดสิ จิงมะ ฮ่าๆ" ลูซชอบเซลล่าเวลาที่เธอทำ
หน้าตลกๆ ลูซรู้ว่าเซลล่าอยากให้เขายิ้ม และสนุกสนานเหมือนที่ลูซทำให้เธอสนุกสนานเช่นกัน
ทั้งคู่คุยกันอยู่นานพอดู แล้วสัญชาติญาณของลูซก็เตรียมพร้อมที่จะแดรอีก 1 นาที ออกวิ่งไล่ล่าดุฟ
"เซลล่า แล้วเจอกัน อย่ารุนแรงกับฮาซนักล่ะ" ลูซยิ้มเจ้าเล่ห์ให้น้องสาว แล้วออกวิ่งไป ลูซ ไลแคนซ์
สีขาว งามสง่า ออกวิ่งด้วยความเร็วดุจดั่งสายลม และฝีเท้าที่เบาเหมือนเมฆ ทำให้ลูซ นำไลแคนซ์ตน
อื่นๆอยู่ เป็นต่อในฐานะของไลแคนซ์ ขณะเดียวกัน บองเช่ ไลแคนซ์หนุ่มวัยรุ่นอีกตัว คู่แข่งตัวสำคัญ
ของลูซ ก็ตามไล่หลังลูซมาติดๆ ลูซเริ่มเร่งฝีเท้า แต่เมื่อวิ่งไปถึงเหยื่อ ทั้งบองเช่ และลูซต้องแป้ว
เพราะว่า ผู้ที่มาถึงก่อนนั้นคือฟาวน์ อีกตามเคย ในรอบเดือนนี้ทั้งเดือน ฟาวน์คว้าแชมป์มาตลอด เง้อ~
"เฮ้ย ไอ่ฟาวน์ แกอีกแล้วหรอ เฮ่อ~ กุละเบื่อ" บองเช่อุทานออกมาอย่างเซงจิต แล้วก็วิ่งกลับเผ่าไป
"เฮ้ย ลูซกินด้วยกันดิ" ฟาวน์ตะโกนชวนเพื่อนรัก มาร่วมวง ลูซมองแบบเซงๆนิดนึง แล้วก็เดินไป
ร่วมวงกับฟาวน์ "เฮ้ย กินเหอะน่า ชั้นกินคนเดียวไม่อร่อยว่ะ กินด้วยกันหลายๆคน แย่งกันกินอร่อยกว่าเยอะ"
ฟาวน์พูดอย่างนั้นแล้วยิ้มให้ลูซ และไวท์ที่วิ่งตามกันมาติดๆ "เอ้า งั้นกุไม่เกรงใจแล้วกัน มาๆ ช่วยกันต้อน"
ไวท์พูดแล้ว ยักคิ้วให้ลูซ และฟาวน์ ทั้ง 3 ช่วยกันต้อนดุฟ เหยื่อของพวกเขาให้จนมุม และกระโดด
เข้ารุมขย้ำเหยื่อ ฉีกเนื้อออกไปคนละทิศคนละทาง จนเลือดพุ่งปรี๊ด เมื่อไลแคนซ์ เด็กๆวิ่งตามมาถึง
พวกเขาก็ได้ส่วนแบ่งเป็นเศษเนื้อและเลือดหวานๆอีกเพียบ
###########################################
จบตอนที่ 1 ของ Lycans ที่รัก ติดตามตอนต่อไปเมื่อ เจ๊ว่างแต่งนะคะ
ต้องขอโทษสำหรับคนที่เคยอ่านแล้วนะคะ เพราะว่าเอามาลงซ้ำค่ะ
เมื่อก่อนลงไว้ในบ้านทอมดี้ ดอท น่ารัก ดอท คอม แต่ตอนนี้...
อย่าที่รู้กันในกลุ่มเด็กบ้านทอมดี้เก่า ว่าอย่างไร จึงมาลงไว้ในบอร์ดนี้ค่ะ
หวังว่าจะได้การต้อนรับเป็นอย่างดีจาก เพื่อนๆบอร์ดนี้ ขอบคุณค่ะ
|
|
|
|
update : 01/12/2552
|
author : ||Chiiz~*||
|
|
|
|
|
