:: ในช่วงเวลาใกล้พลบค่ำ...อาทิตย์ที่แผดแสงแสดงตัวตั้งแต่ไก่ขัน

ค่อย ๆ บอกลาความวุ่นวายในเมือง..โดยการหลบไปยังอีกซีกโลกหนึ่ง

หนุ่มสาววัยทำงาน..ต่างทยอยออกจากสถานที่สร้างฐานะ

เพื่อจะกลับไปยังที่สร้างแรงกายแรงใจ..ในการเริ่มต้นของวันรุ่งใหม่

///////\\\\\\//////\\\\\\//////\\\\\\//////\\\\\\

บัณฑิตสาว(หล่อ)..หน้าใสกำลังพาร่างที่เหนื่อยอ่อนจากการตระเวนสมัครงานตามที่ต่าง ๆ

กลับอพาร์ทเม้นท์ย่านใจกลางเมือง...แต่ถึงจะเพลียแรงแค่ไหน

เบลล์ก็ยังแอบโชบแวะเข้าห้างสรรพสินค้าชื่อดัง...

เครื่องดื่มที่คนส่วนใหญ่ดื่ม...น้ำอัดลม...เกลือแร่...

ขนมขบเคี้ยวรสโปรด....ขนมเค้กคุ้นลิ้น...

ถูกหยิบใส่รถเข็นอย่างไม่รีบร้อน...

เมื่อกลับมาถึงห้อง...เบลล์ก็จัดทุกอย่างไว้รอ..คนไกลที่กำลังเดินทางมาเยือน

นาฬิกาข้างผนังห้องบอกเวลา..อันเหมาะสมแล้ว...เบลล์เดินเข้าไปในห้อง

ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวที่สวมใส่อยู่ออกทีละเม็ด ๆ ...

เข็มขัดหัวเงาวาวกับกางเกงสแล็คสีดำ...ถูกถอดออกกองอยู่ที่พื้น

มือเรียวยาวเอื้อมหยิบขึ้นมาอย่างช้า ๆ...และใส่ลงในตะกร้า

ผ้าขนหนูสีขาวโอบรอบกายปิดปกคลุมเฉพาะส่วนล่าง...

>>> ภายในห้องน้ำสีขาว...

เสียงน้ำจากฝักบัวที่ผ่านลงบนสัดส่วนของผิวกาย...

ไหลลงกระทบกับพื้น..ทำให้เบลล์ไม่ได้ยินเสียงบิดของลูกกุญแจ...

ไม่นานการชำระร่างกายที่เคยมีฝุ่นละอองและเหงื่อไคลก็สิ้นสุด...

เนื้อตัวที่ก่อนหน้านี้เต็มไปด้วยกลิ่นเหงื่อ..

ตอนนี้กลับกลายเป็นกลิ่นหอมรสส้มที่ได้มาจากสบู่...

เสื้อกล้าม...กางเกงบ๊อกเซอร์สีโปรดเป็นชุดที่เบลล์เลือกในค่ำคืนนี้

แต่เบลล์ก็ต้องแปลกใจเมื่อออกมาพบ..คนที่เฝ้าคิดถึงนั่งอยู่บนโซฟา

สาวร่างน้อย...ในชุดแซ็คสีเทาดำ..ในมือเรียวเล็กมีกระป๋องเบียร์สีเขียวถืออยู่

?อ้าว...นุ่นมาถึงเมื่อไหร่ล่ะครับ...ไม่เห็นได้ยินเสียงเปิดประตูเลย?

>>> เบลล์พูดพร้อมกับนั่งลงข้าง ๆ

?นุ่นมาถึงซักพักแล้วค่ะ..แต่ได้ยินเสียงเบลล์อาบน้ำอยู่เลยนั่งรอข้างนอก? นุ่นบอกยิ้ม ๆ

?มาแอบดูเราอาบน้ำป่ะเนี่ย...เดี๋ยวนี้ยิ่งชอบแกล้งเราอยู่ด้วย?

>>> เบลล์กระเซ้าพร้อมยื่นหน้ามาใกล้

|| เบลล์กับนุ่นเป็นคู่รักที่คบกันมานาน...ความรักของทั้ง 2 คนเต็มไปด้วยความไว้ใจ

และเชื่อใจกันเสมอ..ไม่เคยโกหก...ถ้าอยากพักผ่อนหรือสังสรรค์กับเพื่อน ๆ ก็ทำได้...โดยไม่มีการขัด ||

?ไหน ๆ มาให้เบลล์หอมทีซิ...หอม ๆ ๆ ๆ...? เบลล์โอบกอดและหอมที่แก้มคนรักฟ๊อดใหญ่

?เบลล์..เบา ๆ สิคะ...เดี๋ยวแก้มนุ่นก็ช้ำหรอก? นุ่นตีที่แขนเบา ๆ พร้อมกับส่งสายตาอาย ๆ

?ก็คนคิดถึงอ่ะ...กลัวแก้มช้ำหรอ...น่าจับฟัดจริง ๆ ฟัด ๆ ๆ?

เบลล์จับสาวคนรักมาจุมพิตที่แก้มทั้ง 2 ข้างไปมา

?อะ อะ อย่านะ...เบลล์...ยังอีก..ฮ่า ๆ ๆ..อย่ามันจั๊กจี้นะ..คิก ๆ ๆ?

.....มือน้อย ๆ พยายามปัดป้องแต่ก็ไม่เป็นผล

ห้องเงียบ ๆ บัดนี้เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะแห่งความสุข...

ความดีใจที่ได้พบเจอกันของคน 2 คน...

?แล้วนุ่นทานอะไรมาหรือยังครับ...เบลล์ซื้อของมาเยอะเลย...ทานอะไรก่อนดี?

เบลล์ถามแล้วเดินไปยังตู้เย็น

 ?นุ่นไม่ทานแล้วล่ะค่ะ...เดี๋ยวอ้วน? หญิงสาวส่ายหน้า

ครู่หนึ่งปริมาณแอลกอฮอลล์ที่มีอยู่ในตัวหญิงสาวก่อนหน้านี้ก็เริ่มออกฤทธิ์...

จากแววตาใส ๆ เปลี่ยนเป็นแววตาเซ็กซี่ที่แฝงไปด้วยความเย้ายวน...

อากาศโดยรอบอุณหภูมิสูงขึ้นตามลำดับ..ในความคิดของเจ้าหล่อน...

?เบลล์คะ...นุ่นร้อนจัง...เปิดแอร์ไว้กี่องศาคะ? //\\//\\

 ?22 ? 23 องศาอ่ะครับ..ไม่ร้อนนะเราว่า?

?เบลล์ว่าอากาศไม่ร้อนนะครับ...นุ่นคิดไปเองรึเปล่า?

เบลล์พูดพร้อมกับยื่นมือไปแตะหน้าผากและตามลำตัวของคนรักด้วยความห่วงใย

|| ตรงกันข้าม ||

เมื่อนุ่นสัมผัสได้ถึงใบหน้าที่เต็มไปด้วยความอาทรนั้นใกล้ ๆ หัวใจของเธอก็พองโต

มืออุ่น ๆ ที่โดนบริเวณหน้าผาก ลำคอ ยิ่งทำให้ความปรารถนาในตัวคนรักครุกรุ่นมากขึ้น

นุ่นรับรู้ได้ถึงความอ่อนโยนนั้น....นุ่นปล่อยให้ร่างกายทำตามเสียงเรียกร้องที่หัวใจต้องการ..

เธอยกมือขึ้นลูบไล้ใบหน้าคนรักอย่างทะนุถนอม?

ริมฝีปากบางเข้ารูป..เผยอออกประกบกับอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา...

ลมหายใจที่มีกลิ่นอายของแอลกอฮอล์...ช่างเป็นตัวกระตุ้นปลุกเร้าอารมณ์รักร้อนได้อย่างดี

เบลล์สัมผัสน้ำหอมกลิ่นอ่อน ๆ ที่ลอยมาจากซอกคอของหญิงสาว...

ลิ้นถูกแทรกบดเบียดประสานกันอย่างลงตัว...มือของสาวเจ้าเริ่มไม่อยู่สุข

วาดไปมาอยู่บนแผ่นหลังขนาดพอดีมือ...

เบลล์ค่อย ๆ อุ้มหญิงคนรักไปที่เตียงและวางอย่างเบามืออย่างที่สุด

ระหว่างที่ทั้ง 2 กำลังเคล้าคลอกันอยู่นั้น...

เสื้อผ้าที่สวมใส่ก็หลุดออกตามจังหวะการเคลื่อนตัวด้วยเช่นกัน...

แสงไฟสลัว..บรรยากาศอบอวลไปด้วยความรัก..ช่วงเวลาแห่งความสุขดำเนินมาถึง...

เมื่อนิ้วของเบลล์เข้าไปอยู่ข้างในร่างกายของนุ่น...สำเนียงรักที่ไม่เคยมีผู้ใดบันหยัด...

ถูกเปล่งออกจากลำคอของหญิงสาว...เสียงนั้นทำเอาบทรักร้อนแรงมากขึ้น...

ไม่นานหญิงสาวก็มาถึงจุดสูงสุดบนยอดเขา...ธงถูกปักลงพร้อมกับการเกร็งกล้ามเนื้อ

และยกเอวสูงขึ้นประมาณหนึ่ง...หัวใจที่เต้นระรัว...เริ่มผ่อนคลายมากขึ้น

2 มือที่กอดอย่างแนบแน่น...ก็คลายอ้อมกอดลง...

สีหน้าเหนื่อยอ่อนกับการขึ้นที่สูงนั้น...บ่งบอกออกมาอย่างชัดเจน

นุ่นแทบจะไม่เหลือแรงให้ขยับตัว...แขนของเบลล์สอดเข้าบริเวณหลังคอของคนรัก

เบลล์อยากจะเก็บเวลานี้ไว้ให้นานที่สุด...ไม่อยากให้คนที่อยู่เบื้องหน้าจากไปไหน

ไม่อยากให้มีเรื่องราวใด...ที่ทำให้ต้องลุกขึ้นไปจากเตียงของเรา

หญิงสาวร่างน้อย...หลับตาลงภายในอ้อมแขนนั้นอย่างวางใจ...

ค่ำคืนนี้แม้จะเนิ่นนาน...แต่ห้วงเวลาแห่งความสุขมักมีที่สิ้นสุดเสมอ...