บทนำ

         กริ๊ง ง งง ง ง งง ง ง งง  ~ *

         " ห้าว ว ว วว ว =0= "

        ง่วงนอนจังเลยเช้าแล้วหรอเนี้ยเปิดเทอมวันแรกด้วยขี้เกียจลุกมาก ไปสายวันแรกคงไม่เป็นไรหรอกสอนก็ไม่ได้สอนอะไรบ่นอยู่นั้นแหละ เฮ้อ ! ไปอาบน้ำดีกว่าเดี๋ยวยัยพลอยมาแล้วจะบ่นเหมือนกับแม่คนที่ 3 ของฉัน

        "อาบน้ำเสร็จแล้วสบายจังเลย^^~"

        ติ๋ง ง ง งง ง ง ง ง ง ง ~ *

       "ใครค่ะ"

       "กรุเองแหละ"

       "กรุคือใครค่ะ 555+ เราไม่รู้จักอ่ะ"

      "นี้ ! ยัยซ้อเปิดประตูนะอย่ามากวนฉันได้เปล่าอารมณ์บ่จอยอยู่รู้ไมละ"

      "เออ ๆ เป็นไรมาแต่เช้าละหน้าบูดยังกะตู๊ดหมึก"

      "ฉันทะเลาะกับพี่นะสิแก" 

      "เรื่องอะไรอีกละ ฉันไม่เห็นแปลกเลยถ้าแกทะเลาะกับพี่แกทุกเช้าอย่างนี้- -*"

      "ก็วันนี้มันจะให้ฉันไปนอนที่อื่นก็เพราะว่ามันะพาแฟนมันมานอนที่บ้านนะสิ เห็นแฟนดีกว่าน้องอิพี่เลว T^T ซ้อแกต้องให้ฉันนอนด้วยนะวันนี้รู้ไหม เพื่อนรัก"

     "เออ ๆ"

     "เย้ รักแกที่สุดเลย แต่ว่ามีไรกินมั่งละ"

    "ไม่มี"

    "เดี๋ยวฉันทำกับข้าวรอแกไปแต่งตัวให้มันเสร็จเหอะคือ แบบว่า ... 0.0 "

    "กรี๊ส ส ส สส ส ~ * อย่ามองนะยัยบ้าทำไมเพิ่งบอกฉันละไป ๆ ไปทำกับข้าวเลยไป -///- "

     "เออ 555 ^0^ "

                                                                                      1

     พลอยเป็นเพื่อนของฉันมาตั้งแต่เด็กๆแล้วละ เราสองคนรักกันมากๆ จนคนอื่นคิดว่าเป็นแฟนกันเลยแหละแต่พลอยมันก็มีแฟนอยู่แล้วเป็นผู้หญิง 555 ใช่ๆพลอยเป็นทอมละ หล่อด้วยแต่มันไม่ใช่สเปคฉันเลย ฉันแอบหลงรักรุ่นพี่ที่เป็นทอมอยู่คนหนึ่ง เค้าเป็นคนน่ารัก นิสัยดี แต่ป๊อบปูล่ามากเลย ฉันเคยคุยกับเขาตอนทำกิจกรรมด้วยกันแค่ครั้งสองครั้งเอง หลังจากนั้นฉันก็ไม่ได้คุยกับพี่เขาอีกเลย ฉันไม่กล้านะ

    "นี้ อาหารเสร็จแล้วลงมากินได้แล้วอิหมูซ้อ "

     "เสร็จแล้วแต่ฉันไม้ได้เป็นหมูนะไอ้พ่อยบ้า !! จะลงไปละแปปหนึ่งนะ"

     "ทำไรวะชักช้ามากเลยนะแกอะ"

      "แต่งตัวไง"

      " แต่งตัวหรอตั้งครึ่งชั่วโมงเนี้ยนะแก "

      "ก็ต้องสวยไว้ก่อนสิ เดี๋ยวพี่ซินเขาเห็นฉันในสภาพแบบเมื่อกี่นะมีหวังฉันอกหักแน่ๆวะ"

      "เออ ! อย่ามัวแต่พูดมากินข้าวก่อนเถอะเดี๋ยวจะไปโรงเรียนสายเปล่าๆ "

      "ตอนนี้ยังไม่สายหรอ "

       "เออ ชั่งเหอะน่ากินเถอะไม่กินจะได้เก็บละ"

       "เป็นอะไรของแกวะพลอยอยู่ๆก็อารมณ์เสีย ปจด. ไม่มาหรือไรเนี้ย กินสิเอามานี้"

       หลังจากกินข้าวเสร็จเราสองคนก็ขึ้นรถไปโรงเรียน อ๋อ ! โรงเรียนเราสองคนเป็นโรงเรียนหญิงล้วนไม่แปลกถ้าฉันกับพลอยเป็นแบบนี้ 555 ทุกครั้งที่ฉันพูดถึงคนที่ฉันชอบหรือทอมคนอื่นพลอยก็จะอารมณ์เสียตลอดเวลาพลอยเริ่มมีอาการแบบนี้ได้มาประมาณเดือนสองเดือนแล้วละ สงสัยมันคงจะแอนตี้พี่ซินกับทอมคนอื่นแน่เลย ไม่ใช่หรอกมั่ง อู้ย ปวดหัวชั่งมันเถอะ เย้ ~ ถึงโรงเรียนซักทีนะนั่งจนปวดก้นหมดแล้ว

      "เดี๋ยวตอนเย็นแกไม่ต้องรอฉันนะซ้อกลับไปคนเดียวเลยฉันต้อไปส่องสุดที่รักที่บ้านอยู่"

      "แล้วทำไมแกไม่ไปนอนบ้านที่รักแกละฉันละงง กลับแกพลอย"

      "ไม่รู้เหมือนกัน ซ้อไปก่อนนะเจอกันที่บ้านตอนเย็น"

      "อืม"

      ฉันกับพลอยเราเรียนคนละห้องกันฉันอยู่ห้องเด็กเรียนส่วนพลอยอยู่ห้องเด็กเกเรเราสองคนแตกต่างกันมากเลย แต่เราสองคนก็เป็นเพื่อนกันได้ ^^ ลั๊นล๊า ~ *....... แต่ว่าวันนี้เรามีเวรที่ห้องคณะกรรมการนี้เดี๋ยวตอนพักกลางวันค่อยไปบอกกับพลอยก็ได้

                                                                                          2

      กริ๊ง ง ง ง ก๊อง ง ง  ง ง งง ง  .... ขณะนี้หมดเวลาเรียนช่วงเช้าแล้วค่ะ ติ๊ ด ~*

     "ซ้อไปกินข้าวด้วยกันไมจ๊ะ"

    "ไม่เป็นไรจ๊ะแพรเดี๋ยวเรากะว่าจะไปบอกพลอยก่อนว่าวันนี้กลับดึกนะ ^^ "

    "อ๋อต่ะ งั้นเราไปก่อนนะเดี๋ยวเจอกันตอนบ่าย"

    "จ้า"

    แพรก็เป็นเพื่อนอีกคนที่ฉันสนิทด้วย แพรเป็นคนน่ารัก นิสัยดี ได้ข่าวว่าพี่ซินชอบแบบนี้แต่ฉันเป็นคนตรงข้ามกับแพรเลย แต่แพรไม่รู้หรอกว่าฉันแอบชอบพี่ซิน เพราะแพรเค้ามีใจให้พี่ซินนะ เฮ้อ ! ชั่งมันเถอะของแอบรักแบบนี้ดีกว่ามีความสุขกว่าเยอะเลย

    เอ๋  .. พลอยไปไหนของมันนะหาไม่เจอเลยที่ห้องก็บอกว่าลงมากับที่รักของมันแล้วอยู่ไหนละนะหิวก็หิวยังต้องมาหาพลอยให้เจออยู่เลยโทรศัพท์โทไปก็ไม่ติดเป็นบ้าบออะไรกันนะ บทจะหายตัวก็หายบทจะมาก็มายัยพลอยบ้า !!

   ติ๋ง ง ง งง *

  "โอ๊ย ย ยย "

  " ว๊าย ย ยตายแล้วขอโทดค่ะ ขอโทดค่ะเป็นไรมากไมเดี๋ยว ๆช่วยเก็บนะขอโทดนะค่ะไม่ตั้งใจจะเดินสนจริง ๆ T^T "

   "นี้ไม่ต้องพูดหลายรอบก็ได้รู้แล้วว่าไม่ได้ตั้งใจเดินชนแต่ว่าทำไมเดินเหม่อลอยแบบนี้ละ"

   "อ๋อคือว่า *0* ((ปิ๊ง ง ง งง ง))"

   "คือว่าอะไรละครับ"

   "พี่หล่อจัง ! ... อุ๊บ "

   "5555 .. น้องซ้อตลกจังเลยนะครับ"

   "เอ๊ะ ! รู้จักซ้อด้วยหรอค่ะ ??"

  "น้องซ้อไม่รู้หรือครับว่าตัวเองอ่ะป๊อบแค่ไหน น้องอ่ะดังในชั้นเกรด 11 เลยนะ"

  "อ๋อ ! หรอค่ะ แหะๆไม่รู้มาก่อนเลยว่าแต่ซ้อยังไม่เคยเห็นพี่มาก่อนเลยนะอยู่ไหนมาไงถึงไม่เคยเห็นเลยอะ"

  "อืม พี่เพิ่งกัลบมาเรียนนะพอดีดร๊อปไว้นะ"

  "ค่ะ"

  "ว่าแต่จะไปไหนละ"

  "ซ้อตามหาเพื่อนอยู่นะค่ะ"

  "ใช่พลอยหรือเปล่า"

   "ใช่ค่ะพี่รู้จักด้วยหรอค่ะ"

   "อืม ท้งคนดังมากเลยนิ พี่เห็นพลอยออกไปนอกโรงเรียนแล้วละไปกลับผู้หญิงคนหนึ่งด้วย"

    "อ๋อ ! หรอค่ะขอบคุงมากนะค่ะที่บอก แล้วพี่ชื่อรัยซ้อยังไม่รู้จักเลยนะ ^^ "

    "พี่ชื่อ ปอย นะเรียนอยู่เกรด 11 - A "

    "ว๊าว ! เราคงได้เจอกันอีกแน่เลยนะค่ะพี่ปอย งั้นซ้อไปก่อนนะค่ะ"

    "ครับ ! "

    "บาย บาย "

    พลอยนะพลอยปล่อยให้หาตั้งนานที่แท้ก็ไปกับที่รักของแกนี้เอง ปวดขาลากไปหมดแล้วตามหาพลอยทั่วโรงเรียนข้าวก็ยังไม่ได้กิน เหลือเวลาเท่าไรเนี้ย 0-0 อีก 5 นาทีหรอตายแล้วขึ้นเรียนสายแน่เลยอ่ะ

                                                                                                3

    " บุษบา  แมคแคลรี่ เธอเข้าสายไป 1 วินาที"

    "ค่ะ มาดามหนูขอโทดค่ะ"

    "รีบไปนั่งที่เธอซะวันนี้ถือว่าเป็นวันแรกฉันไม่เอาเรื่อง"

    "ขอบคุณค่ะ"

    แค่ 1 วินาทีเข้าสายก็ไม่ได้โหดเป็นบ้าเลย เมื่อไนจะหมดคาบบ่ายซักทีรีบไปห้องคณะกรรมการนะไม่อยากกลับดึกคนเดียวตัวน่ากลัวบื้อ อ  อ~ * =0= ฉันเป็นคณะกรรมาการมาตั้งแต่อยู่เกรด 10 เทอม 1 แล้วงานคณะกรรมการใครๆก็บอกว่าเหนื่อยฉันกลับมองว่ามันสนุกทำให้ฉันมีอะไรทำเพลินจะได้ไม่ต้องคิดมากเรื่องครอบครัว ทุกคนในครอบครัวไม่มีใครอยู่ที่เมืองไทยสักคนทุกคนไปอยู่ต่างประเทศกันหมดทิ้งฉันไว้คนเดียวที่เมืองไทย ฉันไม่โทดใครหรอกนอกจากตัวเองที่ไม่ยอมพูดให้ใครฟังว่าฉันก็อยากไปแต่มันก็เป็นไปไม่ได้หรอก หยุด ! ไม่อยากพูดถึงอดีตมันน่าเบื่อ

    กริ๊ง ง ง ง ก๊อง ง ง  ง ง งง ง  .... ขณะนี้หมดเวลาเรียนในวันนี้แล้วแล้วค่ะ ติ๊ ด ~*

   "เย้ ! หมดเวลาแล้วไปห้องคณะกรรมการดีกว่ารีบๆทำเดี๋ยวพลอยมันเป็นห่วงเอายิ่งไม่ได้บอกพลอยอยู่ด้วย"

   " สวัสดีค่ะพี่ๆทุกคน"

   "อ้าวน้องซ้อมาไงครับเนี้ย"

   "พี่ปอยก็เป็นคณะกรรมการหรอค่ะ"

   "ใช่ครับบังเอิญจังเลยนะครับวันี้ 55 "

    "ใช่ค่ะ งั้นเรามาทำงานกันดีกว่าจะได้กลับเร็วๆ"

    "ครับ"

     บังเอิญจริงๆเลยได้มาทำงานกลับพี่ปอยไม่รู้ฉันสิ ฉันรู้สึกว่าอยู่กับพี่ปอยแล้วฉันสบายมากเลยทำไมไม่รู้ทั้งที่เจอกันไม่นาน อีกนิดเดียวก็จะเสร็จแล้ว งานที่มาทำในห้องคณะกรรมาการก็เข้ามาจัดเก็บสิ่งของและทำความสะอาดนะ

    "เสร้จแล้วเย้ ! "

    "5555 ตลกจังเลยนะครับ"

    "ลืมไปว่ามีคนอยู่ตรงนี้ด้วย ^^' "

    " ไม่เป็นไรครับพี่ไม่ถือหรอกแล้วกลับบ้านยังไงเนี้ยนี้ก็เลยไป 2 ทุ่มแล้วนะ"

   "ต๊ายแล้วลืมสนิทวันี้เดินกลับคนเดียว ทำไงดีเนี้ยโทหาพลอยมารับดีกว่า"

   "ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวพี่พาไปส่งเองนะครับปลอดภัยแน่นอน ^^ "

   "จะดีหรอค่ะ งั้นไปกันเลยฮี่ ๆ"

   "ครับ"

   พวกเราสองคนฉันกับพี่ปอย เขาอาสาไปส่งฉันที่บ้านก่อนจะถึงพี่เขาแวะกินข้าวด้วยเลี้ยงฉันด้วยว๊าวข้าวฟรี(งกนะเนี้ยนางเอกเรา- -*) อิ่มจังเลยฮู้ 555 พี่ปอยเชานี้ชั่งเป้นคนอบอุ่นจริงๆใครได้ไปเป็นแฟรนะคงรักตายเลยแหละแต่พอดีว่าฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้วนะไม่ได้ๆอย่านอกใจพี่ซินเดี๋ยวพี่เค้าหึง >.< (ซินไปเป็นกลับแกเมื่อไรยัยซ้อ - -*)

    "ถึงแล้วค่ะนี้ไงบ้านซ้อ ไว้ว่างๆเราไปเที่ยวกันนะค่ะพี่ปอย"

    "ได้สิ สำหรับซ้อเลย555"

    "ค่ะ บาย บายขับรถดีๆ นะพี่ปอย"

    "ครับ"

    "ทำไมเพิ่งกลับมาตอนนี้รู้ไมว่ามันดึกมากแล้ว"

   " ก็ทำเวรไงล๊ะ อีกอย่างนั้นพี่ปอยเขาก็ดูเป็นคนดีนะพลอยแกอย่ามาพาลได้ไมละฉันเหนื่อนขอตัวเข้าบ้านก่อน"

    "ฉันเป็นห่วงแกนะซ้อ"

     "ฉันรู้แต่ตอนนี้ฉันเหนื่อยอย่าเพิ่งมาหาเรื่องทะเลาะได้ไม"

     พลอยบ้า ! ฉันตามหาแกทั่วโรงเรียนแต่แกกลับไปเที่ยวกับที่รักแกแล้วฉันจะบอกแกไงละมือถือก็เฮงซวยจริงๆโทไปก็ไม่ติดชั่งมันเถอะเดี๋ยวมันก็ดีเองแหละเข้าบ้านดีกว่า

     "รู้ไหมกรุหวงแกซ้อ ~ "

    "อะไรนะแก แกจะหวงฉันทำไมฉันไม่ได้เป็นแฟนกลับแกซักหน่อยพลอยที่รักแกก็มีไปบอกกลับน่านาไป"

    "ฉันกับน่านาเลิกกันเพราะแก"

    "เพราะฉันอะไรทำไมล่ะพลอยทำไมบอกมาเดี๋ยวนี้"

    "กรุรักมิงเข้าใจไมล่ะ"

    " นิ นี้ มันคือความฝันใช่ไมมันคือความฝันมช่มันพลอยบอกฉันสิมันคือความฝันใช่ไม"

    "ฉันรักแกจริงๆนะซ้อฉันเพิ่งรู้ตัวว่าเริ่มรักแกมาตั้งแต่ที่ฉันมีอาการแปลกๆแล้ว"

    "ฉันกับแกเพื่อนกันนะ"

    "เพื่อนฉันไม่ต้องการ !!!! "

 .........................................................................................................โปรดติดตามตอนที่ 4 น๊ะค่ะ