|
|
|
Love@ctually: รักนี้ที่ใจฝัน
|
views : 1091
|
|
CHAPTER #1
เอี๊ยดดดด.. (เสียงเหยียบเบรกดังมาจากรถสปอร์ตสีดำคันงาม ไม่ต้องบอกก็พอรู้ว่าวิ่งมาด้วยความเร็วไม่ต่ำกว่า100เป็นแน่..โคร๊มมม..เสียงไล่หลังหักหลบ และภาพคน2คนที่ติดอยู่ในรถ คนนึงหลับอยู่ด้านหลังคนขับ ดูแล้วอายุประมาณวัยรุ่น เหมือนนักศึกษาเพิ่งเรียนจบ คนขับนั้นหน้าตา ผิวพรรณจัดได้ว่าดีทีเดียว ผิวขาว ผมซอยสั้นทำให้ใบหน้านั้นโดดเด่น ซึ่งตอนนี้กำลังหาทางดิ้นรนออกจากรถ อนิจจา..ระบบCentral Lock ใช้งานไม่ได้ เขาพยายามปลุกเพื่อนให้ตื่นจากภวังค์ เมื่อรู้ว่าหมดหนทางที่จะรอด เขาจึงตัดสินใจ จับมือเพื่อนของเขา พร้อมหลับตาลง เหมือนจะบอกเป็นนัยๆว่า..ยอมรับในโชคชะตา
**************************************
สอง..สอง ไม่นะ..ม่ายยยยยยยย ฮือ..ฮือๆๆๆ T^T เสียงร้องไห้ ละเมอถึงใครคนนึงดังขึ้นท่ามกลางห้องที่เงียบสงัด เพราะยามนี้เป็นเวลา ตี2ครึ่งแล้ว
มิน..มิน..ยัยมิน รุ้งเรียก พร้อมเขย่าตัวเพื่อนของเธอที่ตอนนี้เอาแต่ละเมอไม่เป็นภาษา
เอาอีกแล้ว..เพื่อนฉัน (รุ้งพึมพำกับตัวเอง มองหน้าเพื่อนด้วยแววตาสงสาร)
ดูเหมือนว่า..มินเอง จะรู้สึกตัว สายตาเหลือบมองรอบห้อง หยุดตรงหน้าเพื่อนสาว รุ้งนั่นเอง ทั้งที่นัยน์ตากลมโตนั้นยังรื้นไปด้วยน้ำตา T_T (เธอคงฝันร้ายน่าดู)
มิน ? รุ้ง (เสียงมินนั้นสั่นเครือ แต่คงความหวานใส) ฮือๆ..ฉันคิดถึงเขา ฮือๆ..มินได้แต่พูดไปร้องไห้ไป เธอคิดถึงคนรักของเธอเหลือเกิน
รุ้ง ? ฝันอีกแล้วหรอ ไม่เอาน่า..แกร้องไห้เป็นรอบที่ล้านแปดแล้วนะ เรื่องมันก็ผ่านมาจะ2ปีแล้ว โอ๊ๆๆ..ฉันคิดว่าสองเอง คงคิดถึงแกมากเหมือนกัน นอนเถอะ..ฉันอยู่ข้างๆ รุ้งพูดพร้อมเอนตัวลงนอนพร้อมเพื่อนของเธอ มีไรก็เรียกฉันหละกัน..ห่วงแกนะ
บัดนี้เวลาล่วงเลย แต่มินก็ไม่อาจข่มตาหลับได้ มือเรียวขาวที่เกาะกุมมือเธออยู่ตอนนี้ มินรู้ว่ารุ้งห่วงเธอมาก คำพูดปลอบโยนจากรุ้งทำให้เธอยังสามารถใช้ชีวิตอยู่ได้ แต่ก็อดที่จะคิดถึง ?สอง? ไม่ได้เช่นกัน สายตาคู่งามเหลือบมองดูรูปที่มือถือ รูปของเธอกับสอง ความรู้สึกเจ็บแปลบจุกไปทั่วอก ไม่มีคำพูดใด มีเพียงน้ำตาที่รินไหลเท่านั้น มินเองไม่รู้จะห้ามน้ำตานี้ได้อย่างไร ได้แต่หลับตาลง พยายามข่มใจให้หลับ เพื่อหลุดจากห้วงแห่งความคิดถึง
*********************************
chapter #2
เช้าแล้วๆ..ตื่นเถิดลิงน้อย..ให้ว่อง เร็วไว --->> เสียงเพลงตั้งปลุกของรุ้งดังขึ้น
มิน ? รุ้งๆ ตื่นได้แล้ว เดี๋ยวไปทำงานสายนะ วันนี้ต้องเคลียร์งานส่งลูกค้าไม่ใช่หรอ ไปอาบน้ำเร็ว
เดี๋ยวมินชงกาแฟ เสิร์ฟพร้อมAmerican Sandwich ให้นะ พร้อมกับฉุดรุ้งให้ลุกจากเตียง
รุ้ง ? อืมๆ เสียงขานรับ เปล่งจากลำคอ ด้วยอาการงัวเงีย เดินโซเซเข้าห้องน้ำอย่างจำยอม
--- อึดใจเดียว หญิงสาวหน้าตาเกลี้ยงเกลา เดินออกมาจากห้องน้ำ พร้อมรอยยิ้ม (ไม่หลงเหลืออาการงัวเงียอีกต่อไป) มือเรียวขาวกำลังขยี้เส้นผมที่เพิ่งสระมาให้แห้งด้วยผ้าขนหนูผืนเล็ก --- (อาบน้ำเร็วจริง -__-)
รุ้ง ? มิน..ไหน Breakfast เราอ่า ^^ หิวแล้วหละ
----5วินาที ผ่านไป 1..2..3..4..5.. หน้ารุ้งตอนนี้ -__-;; ---
ยัยมินนนน....รุ้งเรียกเพื่อนเธอ เสียงอันทรงพลังทำให้มินสะดุ้งเล็กน้อย (ได้ผลแหะ..รุ้งยิ้มกริ่ม สะใจเล็กน้อย) เหม่อไรแต่เช้ายะ..หิวแล้วน๊า ^_^ (รุ้งอ้อนเล็กน้อย)
มิน ? o_O? อะ..อ๋อ.. นี่จ๊ะ เรียกเบาๆก็ได้นิ๊ ตกใจหมด น้ำเสียงติติง..รีบๆทานเลย เดี๋ยวไม่ทันหรอก (แหม..เปลี่ยนเรื่องเลยนะยัยมิน)
รุ้ง ? มิน..รุ้งไปก่อนนะ ตอนเย็นเจอกัน อย่าคิดมากหละ..จุ๊ฟๆ บาย^^
---- ยังไม่ทันที่ มินจะตอบ ยัยรุ้งตัวแสบก็ออกจากห้องไปซะแหละ ---- (มาเร็วไปเร็วจริง แม่สาวทอร์นาโด..นี่แหละ เพื่อนของเธอ มินนึก)
****************************************
รุ้ง Talk...
?สาวทอร์นาโด?...นี่คือฉายาที่ยัยมินเรียกฉันประจำ เพราะด้วยความที่ทำอะไรรวดเร็ว แว๊ปไป..
แว๊ปมา..(เหมือนผีเลย :'pแหะๆ) ชื่อจริงๆของฉันคือ ปรายรุ้ง เคส (ชื่อเหมือนลูกครึ่งแหะ..) รุ้งเป็นลูกครึ่งไทย-ออสซี่คะ เพื่อนรักของสาวมินเรียนด้วยกันมาตั้งแต่ชั้นประถม ไม่เคยแยกจากกัน จนจบ ทำงานก็ยังพักอยู่ด้วยกัน (เหนียว แน่น หนึบจัง ^^) แน่หละ..ก็เพื่อนฉันทั้งสวย ทั้งนิสัยดี ก็มีครั้งนี้แหละที่รุ้งห่วงโคตร ตั้งแต่คบกันมา มินไม่เคยเป็นแบบนี้เลยไม่ว่าจะเจอเรื่องร้อนใจเพียงใด เธอก็ยังยิ้มได้... ขอเม๊าทส์เพื่อนนิดนึงนะ..มิน สาวผิวขาวชมพูร่างบาง แต่สัดส่วนเหลือร้าย ใบหน้าเรียวเล็กได้รูป นัยน์ตากลมโตสีน้ำตาลเข้ม พวงแก้มชมพูระเรื่อรับกับริมฝีปากชมพูอ่อนที่ยิ้มคราใดก็จะปรากฎรอยบุ๋มที่แก้มทั้งสอง บวกกับทรงผมที่ดูก็รู้ว่าผ่านการทำมาอย่างดี ผมยาวสลวยถูกจัดแต่งเป็นลอนคลายๆ ช่างไม่ต่างอะไรกับเจ้าหญิงองค์น้อยๆ ด้วยนิสัยร่าเริง มองโลกในแง่ดี และเป็นมิตรกับทุกคน ทุกคนจึงเรียกมินว่า ?Queen of St. Lorraine?
Who's that girl, la..la..who's that girl la..la..la ? เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ฉุดมินให้ตื่นจากภวังค์
รุ้ง ? นี่ยัยมิน มัวทำอะไรอยู่เนี่ย รับช้าจิง
มิน ? บ่นเป็นหมีกินผึ้งอยู่นั่นแหละ มีไรหรอ ว่ามา..
รุ้ง ? ไม่มีหรอก แค่จะบอกว่า วันนี้ฉันเลิกเร็ว เราไป Queer กันนะ บาย
มิน ? ดะ..เดี๋ยว --> หน้ามิน _^_ อะไรของเขานะ ไม่ฟังกันเลย เฮ้ออ..
********************************
To be continued
|
|
|
|
update : 18/05/2554
|
author : ปรายฟ้า
|
|
|
|
|
