วันนี้ฉันเหนื่อยมาก ทันทีที่ล้มตัวลงนอนบนเตียงฉันก้อรู้สึกว่าสมองมันไม่รับ

รู้อะไรอีกเลย  จนกระทั่ง...

ครืด~ด     ครืด~ด

"ฮัลโหลทัมมัยไม่รับพรุ่งนี้เลยอ่ะ"  ทันทีที่กดรับสายปลายสายก็ว่าฉัน

ทันที

"ไอ้บ้าเเล้วใครจะไปตรัสรู้ย่ะ ว่าเเกจะโทรมาอ่ะ"  ฉันตอบกลับทันที

"อ้าว...ก็น่าจะรู้ได้เเล้วนะ ฉันก็โทรมาหาเเกทุกวันอ่ะ"  ปลายสายทำเสียง

สำนึกผิด

"จ๊า~  " ฉันทำเสียงเนือยๆๆตอบ ก็คนมันพึ่งตื่นนี่นา  ปิ๊งชอบโทมาหาฉัน

ก่อนนอนทุกวัน จนมันจะเป็นกิจวัตรประจำวันของฉันไปเเล้วล่ะ

"นอนอยู่ร๋  เป็นไงวันนี้สนุกป่ะ" ปิ๊งเริ่มชวนฉันคุยเหมือนทุกๆวัน

"อืม ก็ดีอ่ะปิ๊ง  "  ฉันลุกขึ้นนั่งเพื่อที่จะได้หายง่วงบ้าง

"ดี...เเล้วทำไมทำเสียงงั้นอ่ะ  มีอะไรรึป่าว" ปิ๊งถามด้วยความเป็นห่วง

"เอ่อ...ก็มันมีเรื่องให้ต้องคิดนิดหน่อยอ่ะ"

"มีรัยบอกชั้นได้นะอิง  เรื่องไอ้จูนชั่ยมั๊ย!!" ปิ๊งถามอีกครั้ง  ทำมัยถึงได้เเสนรู้

เเบบนี้นะ  เหอๆๆ

"อืม...ก็จูนอ่ะดิ ไม่ให้ชั้นไปหาเค้าที่หอเเล้วอ่ะ  เมื่อก่อนไม่เห็นเป็นเเบบนี้

เลย" ฉันเริ่มระบายหั้ยเพื่อนฟัง

"ร๋อ....อืม" ปิ๊งทำเสียงเหมือนคิดอะไรบางอย่างก่อนจะพูดต่อ

"มันมีเมียซ่อนไว้รึป่าวอ่ะ"

"บ้าน่า  พูดอะไรออกมาเนี่ยปิ๊ง จูนเค้าไม่ใช่คนเเบบนนั้นนะ"  ฉันเถียงปิ๊ง

ทั้งๆที่ในใจตอนนี้มันเริ่มสั่นเเล้ว

"ถ้ามันมั่ยมีคนใหม่ มันจะมีเหตุผลอะไรอีกที่ไม่ให้เเกไปหาอ่ะ  คิดดูดีๆๆนะ

เว้ย เอางี้ถ้าเเกอยากรู้ว่ามันมีอะไรเเกก็ไปดูดิ"  ปิ๊งทำเสียงจิงจัง  มันก็จริง 

ของปิ๊ง มันจะมีเหตุผลอะไรอีกนอกจาก.....

จูนจะมีคนใหม่จิงๆ

..........

สักวันฉันก็ไดยินเสียงไอ้ปิ๊งหาวเหมือนง่วงนอนฉันจึงบอกให้ปิ๊งไปนอน....

หลังจากที่ปิ๊งวางสาย ฉันก็นอนไม่หลับทั้งคืน ในสมองคิดเเต่เรื่องของจูน 

หรือจะเป็นเหมือนที่ปิ๊งบอกจิงๆอ่ะ  เเล้วถ้าเป็นเเบบนั้นขึ้นมาจิงๆฉันจะทำใจ

ได้ร๋ ให้ฉันตายยังจะดีซะกว่า  =^=!!

......................................................

ครืด~ด  ครืด~ด

...อีก1ชั่วโมงฉันจะไปรับที่บ้านนะ

                                   ปิ๊ง...

ฉันเปิดดูข้อความที่ส่งมาจากปิ๊งดู  จะพาฉันไปไน๋อิกเนี่ย==^

...1ชั่วโมงผ่านไป (ไวเหมือนโกหก อิอิ^___^)

ปริ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ~

เสียงเเตรรถดังอยู่น่าบ้านเสียงดังนี่ถ้าเม่ฉันอยู่บ้านไอ้คนที่มันบีบเเตรคงได้

นั่งฟังเทศน์กันยาว 

"มาเเล้วๆๆๆ   เเกจะบีบเเตรไปถึงไหนเนี่ย" ฉันวิ่งออกมาน่าบ้านไอ้ปิ๊งก็ทำ

น่าตาเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"นี่เกจะพาชั้นไปไน๋อ่ะ" ฉันขึ้นมานั่งบนรถเเล้วเอ่ยถามปิ๊งทันที

"ไปเหอะน่า เดี๋ยวก็รู้เองอ่ะ" ปิ๊งพูดจบก็เหยียบคันเร่งบึ่งรถออกไปทันที 

 ไอ้นี่ทำตัวน่าสงสัย พิลึกคน จะพาฉันเข้าโรงเเรมเปล่าเนี่ย บรื๊อ~อ

สักพักใหญ่ๆๆไอ้ปิ๊งก็จอดรถ  เอ๋O.o?ที่นี่มันคุ้นๆๆเเฮะ

"ถึงเเล้ว" ปิ๊งบอกฉัน

"เเกพาฉันมาที่นี่ทำไมอ่ะ" ฉันถามปิ๊งด้วยความสงสัยเพราะทีๆไอ้ปิ๊งพาฉัน

มาก็คือหอพักของจูนนั่นเอง

"ก็พามาดูให้เห็นกับตาไง"

"เเกจะบ้าร๋ ก็จูนบอกว่าไม่ต้องมางัยเเล้วถ้าจูนเค้าโกรธชั้นเเล้ว

จะทัมงัยอ่ะ++"  เหมือนจะรักมาก  เลย  เหอๆ

"ไปเหอะน่า" ปิ๊งคะยั้นคะยอให้ฉันลงจากรถ

"มันจะดีร๋"  

"(- -)(_ _)(- -)(_ _)" ปิ๊งพยักหน้าหงึกหงัก  จากนั้นฉันก็ตัดสินใจพาไอ้ปิ๊งขึ้น

ไปบนห้องของจูน  จิงๆๆเเล้วฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าจูนซ่อนใครไว้จิงๆๆรึ

ป่าว

ฉันพาปิ๊งขึ้นมาบนชั้น4ของหอพักนักศึกษาหญิงเเห่งหนึ่ง เเล้วมาหยุดอยู่

หน้าห้อง ห้องหนึ่ง

"ห้องนี้เเหละ" นหันมาบอกปิ๊งที่เดินตามหลังมา

"เคาะเลยดิ" ปิ๊งทำน่าตาจิงจัง

ก๊อก ก๊อก ก๊อก  ..

ฉันเคาะประตู2-3 ครั้ง  สักพักประตูก็ถูกเปิดออก

"มาหาใครค่ะ"เมื่อประตูเปิดออกก็มีสาวสวยในชุดนักษาที่ใส่กะโปรงสั้น

เเค่คืบ มองดูเเล้วยัยนี่ก้อสวยชั่ยเล่น เเถมเซกซี่มากๆด้วยอ่ะ  ว่าเเต่มาอยู่ใน

ห้องจูนได้ไงอ่ะ

"เอ่อ  ไปเหอะปิ๊ง" ฉันจับเเขนไอ้ปิ๊งเเล้วลากออกมา ฉันสังเกตเห็นป๊งมอง

ผู้หญิงคนนั้นจนตาค้างเลยอ่ะ

"เห่ย...เดี๋ยวดิ ผิดห้องป่าว" ปิ๊งรีบพูดเเต่สายตานั้นเป็นประกายวิ๊งๆส่งหั้ยสาว

สวยตรงหน้าอยู่ตลอดเวลา

"ไปเหอะๆ" ฉันเร่งปิ๊ง เพราะไม่อยากจะรับรู้ว่าเหตุการณ์ต่อไปมันจะเป็น

อย่างไร

"ใครมาอ่ะ ควีน" สักพักก็มีเสียงใครอีกคนที่อยู่ในห้องตั้งเเต่ตอนเเรกดังขึ้น

มา

"ควีนก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะจูน" O.O!! จูนงั้นร๋  ฉันหันหลังกลับมา  เเทบจะไม่

อยากเชื่อสายตาตัวเอง

"ไอ้จูน!!!" ปิ๊งตะโกนเสียงดังด้วยความตกใจ

"ปิ๊ง!! อิง!!"จูนที่พึ่งออกมาเห็นฉัน2คนตกจัยยิ่งกว่า

"จูน" ฉันเรียกจูนเบาๆๆเเทบจะมั่ยด้ายยิน

************************โปรดติดตามตอนต่อไป*******************

เข้ามาอ่านเเล้วรบกวนคอมเม้นท์ด้วยนะค่ะจะด้ายปรับปรุง

ถูกขอบคุนมากมายค่ะ^^